از عمر بسی رفت وما هیچ ندیدیم /افسوس که دراین راه بیهوده پریدیم
از شست کماندار ، بیهوده پریدیم / چون تیر خطا سرکش ومستانه رمیدیم
یک سینه سخن بر لب خاموش نشاندیم/ یک ناله بکام دل غمگین نکشیدیم
داد یم جوانی وگرفتیم غم ودرد/ این بود متاعی که چنین نقد خریدیم
----------------
هر گز باورم نبود این صبح آرزو/ آرام بر سیاهی شامم قدم نهی
برداری ام سبک زدل خسته درد را /آهسته بجام شبمم صبحدم دهی
آرام یافت نقش خیال تو نرم نرم /بربیکران بستراندیشه ام
------------ شاعر ! ناشناس ؟
چکنم با دل خویش ؟
که غمین میشود اندر غم هر غمگینی
هم غم گرگ دهد رنجم وهم غضه میش
چکنم با دل خویش ؟
دردلم هست هوس که رسد درهمه احوال به درد همه کس
چه امیری متمول چه فقیری درویش
چکنم بادل خویش ------------------ابوالقاسم حالت
-------------
ثریا. اسپانیا/ پنجشبه / با تب وسر درد وبیماری !!!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر