دوشنبه، اسفند ۱۵، ۱۳۹۰

یادداشتهای گذشته

نه ، عزیزم من به هیچ انقلابی سلام نگفته ام وهمیشه بر این عقیده بودم ام که هیچ بدی نرفته جایش را بهتری بگیرد، در هیچ حزب و هیچ نهضتی پای نگذاشتم اگر لازم باشد تغییراتی دریک سر زمینی بعمل آید با شورشرو جنگ وکشتار چیزی عوض نمیشود عده ای میروند وجایشان را به گرسنه های دیگری میدهند  تغییرات با انقلاب وشورش فرق دارد بیاد ندارم درهیچ یک از دوران زندگیم این سکوت سنگین را شکسته باشم وبگویم که : زنده باد انقلاب چرا باید خواهان شورش باشم آ نهم بی دلیل  من با سکوت خود سلام آنهارا به انقلاب پاسخ دادم ومیدانستم که در پشت پرده چه ها میگذرد فلان افسر ارشد درخارج به همراه برادرش نیمی از کشوررا غارت کرده بودند افسر  ارشد دیگری از سالها پیش میدانست که باید هرچه را دارد به خارج بفرستد تنها اند یشه من این بود که دردنیای امروزی هیچ چیزی نمیتوان بدون تغییر باشد سراسر دنیا دقیقه وثانیه به ثانیه عوض میشود وتغییر میکند تنها مرده ها هستند که رشد نمیکنند وساکن و.بیحرکت خوابیده اند ، یک انسان زنده باید برای آب تازه بجنگد تا آنرا درجویبار جاری سازد اگر آب از حرکت بایستد هرچند تازه وخنک باشد کم کم فاسد وگندیده میشود زندگی یک انسان وزندگی یک ملت نیز چنین است باید همیشه جریان داشته باشد نه چپاوول وغارت مملکت وگسیل دادن آنها به خارج امروز من وما پیر شده ایم کودکانی به دنیا آمده اند  وکودکان دیروز زنان ومردان بالغی شده اند آنها باید با تغییرات جدید خودرا همراه سازند اما واما ... کسانی هستند که میلی به تغییرپذیری ندارند ونمیتوانند قبول کنند که دنیا در حال حرکت وتغییر میباشد آنها  اندیشه های خودرا بسته وبر آنها قفل زده اند اجازه نمیدهند که هیچ تصور تازه ای در مغز آنها راه یابد هیچ چیز باندازه فکر کردن آنهارا متوحش نمیسازد انقلاب دارد به مرز چهل سالگی خود نزدیک میشود ، بدیهی است که عده ای میخواستند تمام استخرهای گندیده سابق را پاک نمایند <اب صافی درون آنها جاری سازند آنها میل داشتند که گرد وغبارفقر وتیره روزی را از سر زمین ما بزدایند اما..... راهی  باز شد که عنکبوتها درآنجا تار بسته بودند ولانه داشتند وغبار کهنگی وتارهای عنکوبتی از افکارشان تراووش میکرد وتا امروز عده بسیاری گرفتار آن میباشند . عده ای هم دست نشانده با گرفتن پاداشهای سنگین در بیرون مردم را سر گرم نگاه داشتند جوانان زیادی را به کشتن دادند جوانانی که میتواستند سازنده باشند ویا آنهارا در کمپها زندانی نمودند ویا کشتند ....ژترالهای بر جسته با پاگونهایشان درخارج جوانان را تحریک میکردند وخود به تماشا ایستادند. عده ای هنوز عمر نوح کرده ودر پیرانه سر باز بفکر اندوخته مالی میباشند وبانتظار جنگی دیگر نشسته اند تا حق دلالی خود را دریافت کنند  نه بااین گونه آدمها هیچ تغییری امکان پذیر نیست.

خردادماه

 

هیچ نظری موجود نیست: