گوسفند قربانی

اشک درچشمان درشتش حلقه زده وبغض گلویش را فشار میداد بسختی بمن گفت :

محمد کار گر ما هشت گوسفند خریده تاسر آنهارا ببرد برای خودش وخواهر وبرادرهایش ، مادرجان ، نمیشود کاری کرد تا گوسفندها را فراری داد ؟

گفتم آنگاه گلوی خود مارا خواهند برید ، این رسم وآداب زندگی آنهاست ونظام طبیعت کاری نمیشود کرد باید یکی بمیرد تا دیگری زنده باشد ، این نامش قربانی است .

اشکهایش روی دامنش فرو ریختند وگفت : چه جنایتی ، چه جنایتی

سپس پرسید فلسفه اینگار چیست ؟ محمد خواهرش نادیا عایشه رایحه وبچه ها ودامادها همه پول رویهم گذاشته اند تا هشت گوسفند بدبخت را بخرند وبکشند وشب سر سفره آنرا کوفت.. کنند ، لغت کوفت را آنچنان به شدت ادا کرد که من طعم آنرا زیر زبانم حس کردم.

گفتم فلسفه آن این است که گوسفند قربانی را پس از سر بریدن تکه تکه کنند وبین فقرا تقسیم نمایند خوب ، محمد خود کارگر است خواهرش خانه هارا تمیز میکند آن یکی خواهرش  بچه های مردم را نگاه میدارد آنهم در سرزمین کفر !!!! نانشان راخودشان میپزند آب را میجوشانند وگوشت ومرغ وسایر زهر مارشان باید حلال باشد همه چیز را خودشان درست میکنند دراینجا همه چیز نجس است به غیرا ازپول وداروی مجانی ودکتر مجانی !

آخ دخترم ، خدا کند من به قوانین زمین ومردم آن زخمی نزده باشم اما این قوانین واین جهالت همیشه بوده وهست وتا ابد هم خواهد بود

شاید روی فرا برسدکه انسانها با هم مساوی شوند ولی هرگز شبیه یکدیگر نخواهند شد معیار عدل واندازه گیری شعور ورنج و خوشی هیچگاه درهمه جا یکسان نخواهد بود .

تو نمیتوانی بوی فساد وتعفن را احساس کنی ونمیتوانی مانند خوک ها ومامورین مخفی دولتها بینی ات را درون کثافت فرو بری وبرای سرگرمی وتفنن وخوشی مشتی گوسفندرا قربانی کنی.

این قوم دراین دنیا تنها یک وطن دارند یک وطن گرد وکوچک آنقدر کوچک است که میتوان درجیب جایش داد وآن پول است وآنها همه چیز را قربانی همین وطن عزیر خود میکنند.

آنها خدایی دارند وصاحب مذهب خطیری هستند وخودرا دانه دانه یا کیلو کیلو  به آن خدا ی خود میروشند بی آنکه لحظه ای به زندگی دیگران بیاندیشند آنها روح انسانی را آلوده میسازند .

من درجایی زاده شدم که نیمی از آن کویر ونیم دیگرش کوهستانی سر شار از برف وآبشار های بلند بود بنا براین از این موجودات ذره بینی خیلی دور بوده ام شمارا نیز دور نگاه داشته ام ما مانند همان اسبان اصیلی هستیم که دردشت اطرافمان پرواز میکردند آنها برای بستن به درشکه یا زندانی شدن زاده نشده بودند آنها به هوای آزاد احتیاج داشتند وهرروز تقلا میکردند تا خودرا از قید وبند های دست وپا گیر رها سازند تنها برای ساختن نیروی عضلانی خود میدویدند منهم با آنها بزرگ شدم هم تحمل کویر را دارم هم استقامت کوهستان را ومتاسفم که توبرای دیدن چند قطره خون یک گوسفند اینگونه اشک میریزی ، این قانون طبیعت قانون جنگل است وقانونی که نام محترمی دارد ، قانون دین.

ثریا/ اسپانیا/ دوشنبه سی ویکم اکتبر