آن روزها ، ما یک دوره بازی داشتیم بازی» رامی« مولودخانم بود وجاریش وچند خانم ارمنی ولهستانی ، مولود خانم همسر یک مهندس نساجی اهل لهستان بود ، زن ساده وافتاده ومهربانی بنظر میرسید برعکس جاریش که اصرار داشت خودش را ( فرنگی) نشان بدهد موهایش را به رنگ زردچوبه دراورده وکلمات را به سختی از دهانش خارج میکرد لباسهای فرنگی میپوشید واسم بچه هایش هم فرنگی بود ،
مولودخانم یک دختری رااز پرورشگاه گرفته وآنرا بزرگ کرده مانند یک پرنسس اورا میگرداند دخترک هم گویی واقعا از دماغ فیل افتاده خیلی پرافاده کم حرف بود .
روزی از روزها که میز بازی آماده بودو بانتظار بقیه خانمها نشسته بودیم ، مولود خانم گفت : بیا برایت یک فال ورق بگیرم ! خندیدم وگفتم : مولوخانم مگر چند خال درورق میتوانند سر نوشت کسی را تعیین کننند اینها خرافات است ومن هیچ اعتقادی به آن ندارم ، بدون توجه بمن وگفته هایم ورقهارا روی میز باز کرد وگفت :
تو این کارت را از دست میدهی ( کارمن نقشه کشی وفتوگرامتری بود) ومیروی دریک جای بزرگی مانند بانک ویا نمیدانم جای بزرگ دولتی مشغول کار میشوی ، رییس آنجا عاشقت میشود ، زنش را طلاق میدهد وباتو عروسی میکند !!!! آوخ ، خدایا ، چه زندگی شاهانه ای باورنکردنی است ،
من خندیدم ، بازی تمام شد پیاده پاک باخته بخانه برگشتم ، ننه آغا هنوز بیدار بود ، گفت بخدا نفرینت میکنم اگر باز دست به ورق بزنی اصلا چرا برنمیگیردیم به وطن خودمان ، تو اینجا چکار داری ؟ من اینجا چکار دارم ؟ میرویم پیش کس وکارخودمان مشتی آدم حسابی هستند وووووو....
گفتم مادرجانم ، همه جای ایران سرای من است ایران وطن ماست تو چرا تنها به آن شهرک خشک وبی آب وعلف وچند کتل وتپه چسپیده ای ؟
جواب داد، خیر هیچ بی آب وعلف نیست من خودم هیجده دانگ آب دارم ویک عالمه زمین ، گفتم خودت برو من نخواهم آمد.
چند ماه بعد شرکت نقشه برداری ما بخاطر بودجه وصرفه جویی دولت جناب ( امینی) بسته شد ومن وارد همان اداره ویا دکان بقالی بزرگ شدم !!!
جناب رییس سخت عاشقم شد ، همسر آلمانیش را طلاق داد وبا من فلک زده عروسی کرد ومن از دنیای ساکت وسالم وآرام خودم به یک قفس طلا نقل مکان کردم ، بهشتم را ازدست دادم ووارد جهنم شدم.
هیچگاه با پول شوهر نمیتوان خوشبخت زیست ونمیتوان آنقدر ایستادگی کرد تا دنیا به رویت لبخند بزند.
یاد مولود خانم بخیر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر