بهاری تازه
چه سرمست ؛ چه شیرین ؛ چه خوشحال
چو مرغی شاد ؛ برسر شاخسا ر
میسرایم ؛ میسرایم آنچه
که دانم می سرایم سرود خویش را
تابیابم ؛ حضورت را
درکنارخود
تا به پایت سرگذارم
گرچه خوب میدانم
( کجا این سر ؛ کجا آ ن پا ) ؟
میسرایم از سرشادی
تاروم ازخود برون
ز بس درمنی تو ؛ درمن
ترا که سروروشنی
بیا ؛ بیاجانم
جان جانانم
که تابد بر همه دنیای من
آن نورپاکی تو
تا پاک شوم من ؛ ز هر
رهزن
ز هر ناپاک
به هر کویی؛ نشا ن توست
دلم زهردردی
در پندار توست
در زمستانم
بهار آمد !
ترنم خیزو خوش آوا
برای عشقبازی با ؛
مرغان هوا
تورا خواهم ای یار! تراخواهم
اینک رسید ؛ هنگام آ رامش من
نوای شادیم ؛ از خامشی دوردست
به سوی دلم ؛ دل آرامم
می آید.
ثریا /اسپانیا
17 /1/2008
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر