یادداشهای روز یکشنبه

یاران موافق همه از دست شدن /در پای اجل یکان یکان پست شدند

بودیم بیک شراب درمجلس عمر / یکدوره زما پیشترک مست شدند

» خیام نیشابوری «

زندگی انفرادی برای خود فوایدی هم دارد چرا که مقداری فرصت وآسایش درعین بی علاقه گی درانسان بودجود میاورد ، ناملایمات وبدیهایی هم دارد .

درانفرادی من یک کتابخانه کوچک وجود دارد که گاهی با مراجعه به آنها درباره موضوعی مینویسم وشعری هم ضمیمه میکنم تا نه خط ونه ادبیات ونه زبان مادریم فراموشم شود.

اینجا کمتر کتابی به دست من میرسد باید به صفحه الکترونیکی مراجعه کنم که ازخواندن روی یک صفحه لبریزاز تشعشعات بی اندازه بیزارم بوی کاغذ ، بوی کتاب ، روح نویسنده وروح مترجم دنیای دیگری است وحال وهوای دیگری دارد. من مانند بسیاری از هموطنانم دوره های سختی را گذراندم با اینهمه هیچگاه دست  از عادت دیرین خود برنداشتم کتابهای زیادی خواندم وامروز اگر میتوانم بنویسم کمک همان خواندهاست ، مترجمین بزرگی که دیگر امروز میان ما نیستند نویسندگان نامی وروشنگری که دیگر نظیر آنها به دنیا نخواهد آمد امروز هرچه هست سیاست بافی وجنگ زرگری بین احزاب ودولتها ودر بوستان پر گل وریحان ما بسته شد وبجایش چاه متعفن سیاست ودین دهان باز کرد.

بهر روی در طی فعالیتهای روزانه میگذارم تخیلات درونیم وحالتهای گوناگونی درمن رشدیابند اول قلم به دست میگرم ودفترچه را سیاه میکنم وسپس آنهارا به روی همان صفحه الکترونیکی میفرستم .

چیزهایی دردرونم هست که بیرون کشیدن آنها سخت ودشوار میباشد ومیگذارم دست نخورده باقی بمانند.

در طی نوشته ها گاهی عقیده ونطرم خودرا نیز ابراز میدارم آنهم بشکلی تند وتجاوز آمیز من آن عقاید را داشته ودارم وهیچ

چیز درمن تغییر نخواهد کرد بجز آنکه رشد فکریم بیشتر شود تا روزیکه چشمانم اجازه دهند ومغزم از کار نیفتد به نوشتن ادامه میدهم شاید روزی کسی آنهارا یافت روزی که دیگر من نیستم .

من حتی برای روز تولد فرزندان ونوه هایم کمتر هدایای مادی میفرستم هدایایی از اینجا برایشان تهیه میکنم که تنها از نوع احساس وفکر وروح من سر چشمه میگیرد بدانگونه که فرشتگان آنهارا به ارمغان میاورند  با آنکه آنها چندان با زبان ادبی من آشنا نیستند آنهارا دریافت میدارند وجوابم را با سپاس میفرستند.

ثریا  ایرانمنش ( حریری ) اسپانیا / مالاگا / فوریه 2012