جمعه، آبان ۲۴، ۱۳۸۷

دریچه

چند نامه داشتم از بارسلونا .

پسرم در آنجا درهمه کنفرانسهای روزانه اش درخشید ، بخصوص اسپانیایی هارا سخت خوشحال کرد.

مراهم خوشحال کرد .آنچنان که همه غمها را فراموش کردم .

این مرد کوچک من با آن قلب طلاییش خوب دراین دنیای دون درخشید وخوب توانست خودرا ازتمام آلودگیها به دور نگدارد .

پسرم باز هم متشکرم وسپاسگذارتو وپروردگارم هستم .همیشه موفق باشی برایم غرور آفرین

است وباید هم باشد .

ثریا حریری/ اسپانیا

14-11-2008

هیچ نظری موجود نیست: