ذلت زندگی

 ثریا. ایرانمنش. ،،، لب پرچین و ساکن اسپانیا.  ، 

به سمع خواجه  ر سان ای ندیم وقت شناس. / بخلوتی  که در و اجنبی صبا باشد 

لطیفه ای  بمیان ار خوش  و بخندانش / به نکته ای  که دلش  را بدان رضا باشد 

گرما بیداد می‌کند. هوای شرجی. در   بر ابر باد پنکه. کولر را نمیتوانم روشن  کنم هم تمیز نشده وهم هوای آن برای سینه. من چندان خوب نیست. واز همه بد تر در کنارم در خیابان  فصل جشن سالیانه. ا بیست وچهار ساعت وبا نور نور افکن ها وصدای. موزیک  ،،،،بهتر است حرفی نزنم زندآن. ، زند آن است برای  ما بیگناهان  گناهکاران. شادمانه وشاد زیست می‌کنند .

البته زندان من با سایر  زندانهای دیگر چندان فرقی ندارد. چون اجازه هیچگونه اظهار نظری را ندارم ،،،،بعله !!! همه حق دارند. تنها من حق ندارم من سعی دارم 

چیزی را بخاطر نیاورم  وبیاد نسپارم  هیچ نیازی در خود نمیبینم که گناهی را ببخشم  من انرا. بارها دیده ام  ‌انچه  را که میبینم  از دیده ام  مانند طلوع شبنم شسته می‌شوند وپاک می‌شود  ،.امروز. از فرا سوی مردمانی میگذرم که گم شده آن.   یا در میان.  ماجراجویها گم شده اند ویا در میان  خود فروشیها ویا در میان  سطل های  زباله ،

 أفتاب عقل. آنها  را خشکانده  آست تنها حرف میزنند ،

همه در. ترازوی سود وزیان  خویش  کار می‌کنند میسوزم  ‌و میسازم  ،دلم هوای خنکایی را دارد نسیمی از یک جاده پر درخت. ویک رودخانه پر آب و گردی از خاک  ک‌وهستان. همه.را در. میان جانم جا بجا می‌کنم وبین دو اطاق و یک  حمام در. رفت وامد هستم.  اطاقا خوابم. اطاقی  که در آن. روی صندلی خودم مینشیم . در کنار آنچه را که دوست دارم ویک توالت ‌حمام بقیه بمن مر بوط نیست کاهی که سری به آشپز خانه میزنم از وحشت سر جایم  خشک میشو‌م. ظاهرا همه چیز تمیز است اما باید. سفره ها وپارچه  هارا بالا برد تا کثافتها را دید 

 روز گذشته درون فریزر به دنبال یخ میگشتم قالبهای یخ. ناپدید

شده بودندد. همه جا را  گشتم یکی درون گنجه ظروف  بالایی بود. دیگری  زیر. ظرفشویی مگر می‌شود دراین گرمای تابستان واین. أفتاب سوزان بدون یخ. زیست  !؟؟؟. آنهارا  تمیز کردم از آب پاکیزه پرکردم وبه درون یخچال گذاشتم اه خدای من یخچالی که خود خودش را تمیز می‌کرد. لبریز از برفک بود. انرا بستم وبا. لیوانی کوکا ،  صفحه ای.ر ا باز کردم وای باز فحاشیها توهین ها قداره کشی ها. حالم بهم خورد همه را بستم  همه. را بستم  دیگ هیچگاه میل ندارم بسوی وطنم برگردم وطنی ندارم  و نمیدانم وطن من کجاست  هیچ مرزی.ر ا هم نمیشناسم ،چرا که تا بحال هیچگاه  وهیچکس   نتوانسته دور من مرزی بکشد  ویا در پشت دیواری  در انتظار بمانم 

ماههاست که رنگ خیابان را تنها از بالای بالکن خانه ام میبینم وماههاست که نمیدانم شهر هاچگونه شکل گرفته اند ،همه مشغول کار وبیگاری وبرد،گی هستند آنها قادر نیستند با سخن روانی‌ها وبازی های   امروزی خودرا تا مرز هیچ بالا بکشند 

وبا ارتباطات ؟!؟!؟! نان روزانه خودرا فراهم کنند باید برای نان بدوند  پشت ترافیک‌ها ساعت‌های منتظر باشند  دخالت در هیچ سیاستی نکنند. مهر بر لب ز ده وخاموش باشند. همه ما  کار کرده کار می‌کنیم وکار خواهیم کرد  خود فروشی کار مانیست ومیل نداریم مانند یک که بوقلمون صفت در صف بزرگان راه برویم .

ما خود بزرگیم خیلی بزرگ.

گاهی تر جیح میدهم  عقلم را  برای پیمودن هر راهی  که به بن بست می رسد ببندم   هر راهی که به بن بست برسد من فورا بر میگردم ترک عقیده ، من عقیده ای نداشتم که آنرا ترک کنم همیشه بخودم  متکی بودم  بنا بر آی بر کشت از عقیده وعقل  برایم هیچ درد و‌رنجی   ندآرد گامهای من همیشه. جلو تر به پیش میروند  وبه عقب برگشتن  را نادیده میگیرم 

هوا بسیار گرم درجه  حرارت در بیرون. چهل و  هفت ودر. درون ! نمیدانم ونمیخواهم بدانم ،،،،، که ساز کهنه عشقم شکسته. . آ

پایان 

ثریا  30/06/2023 میلادی ،،،،همین تاریخ کافی آست

ملک …یا ملکه

 ثریا ایرانمنش ، لب پرچین ، ساکن اسپانیا 

حافظ میفرماید که 

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند / وانکه این  کار ندانست  در انکار بماند .

شاعر پسند سالار بزرگ میفرماید که :

از من حکایتی نو‌ از حال گل تو بشنو در نوبهار جانپرور

،،،،،،،،، گل سرخ وسپیدی   ز همان گلها  که دیدی.  به خدا شهریار گلها  بود 

زده پیوندی «فرح»زا.  به کلی سرخ وفریبا که به رنگ‌وصفا چو‌« دیبا »  بود 

.ترانه ای از معینی کرمانشاهی با خوانندگی مرضیه بمناسب ازدواج  شاهنشاه واخرین آنها ،

کاری به آن خود فروشان  زمانه ندارم  وامیدی هم ندارم که سر زمینی به نام ایران روی نقشه جغرافیای جهان بماند  همه تن به خود فروشی داده ومیدهند کاری ندارد ابدا ، فکر  هم ندارد  اگر هم روزی  همتی شد وسر زمینی یک پارچه به وجود آمد  تازه میشویم  بشکل  کاریکاتور از اسپانیای عهد فرانکو‌

و….. سر انجام این گل سرخ وسپید فرح زا ر ا که روسیه شوری رنگ وابش داده بود بر تخت نشست تاج بر سر نهاد  و شد یکه تاز میدان ورهبرش اربابش  را و همسرش را هم به کناری زد وگفت که من شیر غرانم ،

جهان اقتصاد جهان مد  وجواهرات  بسویش روی آوردند  چه پیش کشی ها وچه فیلمها وچه عکسها هر روز روی مجلات زرد. با چاپ میرسید  که جهان را پر کرده بود  وما همچنان  اشعار را زیر لب زمزمه میکردیم ‌دلمان برای مردی میسوخت که زمانی پدر ما بود اما زن پدری نا جنس ‌غریبه وارد شده ‌فرزندان  رآستین هریک به گوشه ای رفته حرام لقمگان کاسه لیسان ونوکران ارتجاع  سیاه و مستخدمبن  کوچه  سرخ بر سر زمین ما  حاکم بودند.

اشعارلطیف گلها وان مرد مهربان دانا مرحوم پیرنیا خودرا باز نشسته کرد دیگر رادیو‌تلویزیون در دست مردی بود که. گویا در کودکی با ملکه تاجدار بزرگ همخون بودند ؟  و سایر خوانندگان   همه گوشه نشین  شدند  

نقاشان بزرگ ‌صاحب تام در کوشه ای  به دور از  تازه. رسیده ها خودرا کنار کشیدند ونو رسیدگانذ  عریان زیر  عبای بانو مشغول شدند در عوض  نقاشی عریان واشتوک هاوزن وارد شدند دنیای ما ناگهان تغییر کرد  باز صدای مادرم از ته اطاق  که داشت قلیون  میکشید  بلند شد که ؛ نگفتم این مملکت را بباد می‌دهد ،،و هیس ،‌مادر هیس  مادر …هیس ، دیوار گوش  دآرد و موش دارد  وهوش دارد و،،،،

ای رهبر مسلمین خمینی / یاد اور  نهضت حسینی. / ای دست خدا که بت شکستی / بر مسند  جد خود نشستی ،

معینی کرمانشاهی. برای ورود خمینی به ایران 

من رفتم از ایران رفتم  قدرت نداشتم با  نو‌کیسگان وتازه به دوران رسیده ها وتتمه   پس مانده های قاجار  در بیفتم ویا مبارزه کنم  من آزاد به دنیا آمده بودم   آزادیم را میخواستم جهنم که خانه نیست مبل نیست لباس های  گران قیمت بوتیکها  نیست درعوض آزادیم را دارم     خودم را دارم با همان شلوار جین وهمان تی شرت ،،،،،…چه ازادی ؟!بشر هیچگاه آزاد نیست شاه بیمار شد  از ورود دکتر مخصوصش جلو گیری کردند نخست وزیر با وفارا به زندان انداختند    ودکترها از فرانسه میآمدند ، ،،،،، شورشی را که لازم بود وتاریخ  آن فرا رسیده بود بر پا کردند وخانم خوشحال وخندان رفت حتی کلاه گیسهایش را نبرد   خوشحال بود که بر میگردد صد درصد باو‌قول داده بودند که اورا بر میگردانند  وایران نظیر هلند تنها با ملکه  تاجدار اداره می‌شود   شاه بیمار تنها  بی هیچ پشتیبانی مجبور بود به او لبخند بزند چه تلخی ها وسر زنش ها در این لبخند دیده میشد ب چه فریبی خورده بود وچه نقش جهنمی بازی کرد این عفریته ، .

آلبته  رفقا اورا رها نکردندد گهواره دیگری برایش مهیا کردند یک خانه با هیجده اطاق در کلرادو خرید. شاه سهام  شرکت‌های زیادی را بنام او‌کرده بود واو داشت  روی ان ثروت باد آورده  تاب میخورد  ‌هرچیزی را هم که میل دارد از سر زمینش ببرد وبه پادشاهان  هدیه دهد  مانند فرشهای کرانبهای قصر ها وعتیقه جات  وتابلوهای  قدیمی همه به خارج سفر کردند  ودر موزه نشاندند  و ایشانرا بعنوان  یک ملکه بدبختی که  حالا تاج ، ونخت خود وهمسرش را از دست داده  پذیرفتند البته خبر از دارایی‌های او داشتند   همراه هدایایی که او‌پیش کش می‌کرد و،،،،،نیمی از جواهرات در صندوق فروشگاه معتبر کارتیه  قرار دارند مجله آش موجود است وبقیه بماند چرا که نه بمن ونه به شمای  آواره گرسنه  مربوط می‌شود  

، میبایست  از اول  یاد میگرفتید که خودرا گران  بفروشید نه ارزان  ‌مهریه راهم ببخشید  

سه شنبه  داغ 27/06//2023   میلادی . 

دارم صبحانه میخورم یک بیدل خالی یک قهوه تلخ        

سه پایان 

———————-

پایی برای رفتن

ثریا ایرانمنش .و…. لب پرچین .ساکن اسپانیا 

————————————————-

ریشه روشنی پوسید ‌فرو ریخت ،

وصدا در جاده بی طرح فضا میرفت، از مرزی گذشته بود 

در پی مرز گمشده می گشت ،،

« سهراب سپهری ، از هشت کتاب 

با فرو ریختن بنیاد. نیمه پادشاهی آن جانوران  وان جنایتکاران وان آدمکشان  بی وطن حال پاهایشان برای رفتن به جلو. نیاز به یک چراغ روشن دارد و آیا ا ربابانشان  به آنها چراغی خواهند داد یا در نور یک شمع نیمه مرده خودشان نیز جان خواهند. داد و ،،،،،آن روز من لباس عروسیم را از درون چمدان بیرون میکشم .

 

امروز همه ما از کوچک وبزرگ. پیر وجوان به یک خرد جاودانی نیاز داریم. خرد را نمیتوان در میان کتابخانه عظیم اطاق  پذیرایی که مانند یک مبلمان شیک. یا یک تابلو نمایش داده می‌شود یافت ، خرد را باید دنبال کرد تجربه کرد ،

گام به گام  آن را بوسید  وهر روز به آن نماز گذارد   و بنده او شد . 

نباید چشم فرو بندیم  متاسفانه در جامعه بلا زده ما خرد به یک «نا دانی ونا فرمانی  » و به یک هیولا تبدیل    شده.هی‌ولایی بنام طلا  حتی روی کله پاچه های جنوب شهر هم برگی از طلا میگذارند  تا چاقوکشان قدیمی ونواده هایشان  رنگ آن را خوب بشناسند ،

برای من طلا یک مزرعه گندم است   خرد ودانایی  انسان را بزرگ میسازد همه‌مان در سایه بزرگ شدیم در سایه ترس پدر سالاری ا رباب سالار ی قومی  وأفتاب را فراموش کرده ایم. من تجربیات زیادی دارم در همه  آن روزها چشمانم میدید ‌ذهنم ضبط می‌کرد. وقلبم از هم  پاره می‌شد  ضربانش شدت پیدا می‌کرد  بالا و پایین میرفت نفسم میگرفت. عصبی میشدم وخودم. را به هوای آزاد میرساندم.

زندگی در میان یک  قوم  نادان وبی خرد ولبریز  از افاده های مردگانشان درون گورستانها مرا بشدت رنج میداد. منهم میتوانستم  گوری. را بشکافم ومثلاا دایی مادرم  را بیرون بکشم یا پسر عموی مادر بز رگم را که تاریخ  اورا خط زد چون مینوشت دانا بود. قلم داشت اندیشه  داشت کتاب چاپ کرده بود  اماشازده های ترباکی ومطربان دربا.ر  ارزششان بیشتر  بود .

آنها نگذاشتند من در زیر أفتاب سر زمینم رشد کنم به ناچار به سوی  تاریکی وابرهای سنگین  سر زمینه‌های غربت خودم. را کشانده  در زیر نور کمرنگ  چراغ آنها. به دنبال خرد گم شده میگشتم که در درونم نطفه گذاشته بود ،

گام به گام آمدم تا رسیدم به امروز  که همه زندگیم  در رویاهایم سپری میشوددنبال مردی هستم  که مینویسد. اورا تشویق می‌کنم بنویس کمکت می‌کنم  با عشقی که  در درونم کاشتی. با دمی که به من دادی  ناگهان احساس کردم  همزادم.را یافته ام 

حال چشم به چراغ کم نوری که او افروخته دوخته ام  وهرکجا که کوس رسوایی اورا میزنند من سینه سپر می‌کنم  چرا ما راه رفتن  را از راه درست گم کرده  وبه بیراهه ها میرویم  نیرویمان وافتخار را به آن میدانیم  که توانستیم از روی جویبارهای خون ورودخانه های خشک وبی آب  وخانواده های  گرسنه وبی نان کودکان بیگناهتر بگذریم ودر شاه چراغ بنشینیم ‌فرمان برانیم؟! ،

دیگران را محو‌کنیم بباد  تمسخر بگیریم. زبان آزاد  همه چیز را به نیروی بیخردی آلوده سازیم تا حد آدمکشی ها برویم انسانها را بکشیم واز خون آنها تغذیه کرده تا چند  صباحی  بیشتر به آن نکبت خود ادامه دهیم ؟! .پایان 

کوهی سنگین ،  نگاهش را برید /صدا از خود تهی شد 

وبه دامن کوه أویخت 

پناهم بده  تنها ،تا مرز أشنا‌یی ها پناهم بده .

و،،،،،کوه از خوابی سنگین پر بود .

پایان 

ثریا / 23/6/2023 میلادی  .

بیکسی.

 ثریا ایرانمنش. لب پرچین. ساکن اسپانیا 

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد / . حالتی رفت که محراب. به فریاد آمد 

از من اکنون طمع صبر ودل وهوش مدار / آن تحمل که تو‌دیدی همه بر باد امد .

روز گذشته احساس کردم. در این دنیا هیچکس را ندارم ‌چقدر دراین غربت تنهایم .بچه ها  کار می‌کنند خانه وزندگی  ومسئولیتهای  خود را دارند. دو‌تن آنها اینجا نیستند  عروسم در خانه زیبایش که با آخرین تکنیک‌ها مجهز شده مستانه راه می‌رود. با سگهای گرانقیمتش  بازی می‌کند کتاب میخواند مهم نیست همسرش در کدام گوشه جهان  مشغول سخنوری ویا کار است .

خون ریزی شدید داشتم ترسیده بودم ،‌میلرزیدم گرسنه بودم ، درد داشتم .

خودم را به اشپزهانه رساندم تکه ای سینه مرغ را  درون تابه. زیر ورو کردم وبه نیش کشیدم. به دخترم زنگ زدم برنامه آت چیست ؟ نگفتم تنهایم. نگفتم بیمارم ،‌ پرسید چرا کاری داری. باید ماشینم را به پسرم بدهم با دوست دخترش قراردارند به سینما بروند.  گفتم نه ، نه هیچکاری ندارم. درد امانم را بریده بود قرصهارا بالا انداختم لباس خوابم را پوشیدم وروی تختخوابم دراز کشیدم. رادیو را روشن کردم همان نوار هفتگی موسیقی کلاسیک. وگرمای شدید   دیگر نمی‌شود از ک‌ولر ها استفاده کرد کسی آنها ا تمیز نکرده برق  هم گران است. پنکه هم در آن اطاق است ، باد زنم  را مرتب تکان می آدم خیس عرق بودم  .

خوب بفرما جناب اجل. من ترسی ندارم. سالهاست ترس را قورت  داده ام بجایش سنگ شده ام. وسالهاست که عشق را فراموش کرده  وبجایش  آب میوه مینوشم درون قوطی ها کوچک که برای بچه های کودکستانی ساخته شده سالهاست. زندگی را با همه رنج‌ها وخوشیهایش فراموش کرده ام. همانند یک رباط گاهی چیزی به مغزم فشار میاورد روی دفترچه. پشت دستمال کاغذی. ویا روی دیواری که ابدا به میل من  نیست مینویسم.  ویا همه‌ را  درون همین. صفحه به دست فراموشی میسپارم .

دست بردم لیوان آب را بردارم گویی دستی. انرا زد واز  من ربود آب سرازیر شد زیر تلفن زیر کتابچه زیر چراغ   .

خوب مهم نیست انهارا تمیز می‌کنم سخت تشنه بودم  دلم لیوانی سنکجبین با خیار میخواست  اما این چیزها در اینجا. رسم نیست . خیارها اکثرا تلخ و سرکه ها دستکاری شده اند .…..نه  بخواب. باخیال بخواب ،‌کدام خیال ؟! 

مشتم را مانند اسکارلت اوهارای فیلم  باد رفته به آسمان کردم وگفتم .

ای کائنات. زندگیم را پس میگیرم. همه آنچه را که بر سرم آوردی از تو پس خواهم گرفت من زنده میمانم  تا زندگیم را پس بگیرم .

نمیدانم چرا ناگهان بیاد آن خانم  فرنگی سفید پوست بلوری افتادم. که کت اورا باقیمتی بسیار نازل دوخته بودم واو سکه ای جلویم بعنوان انعام  پرتاب کرد. یک سکه دو  یورویی انرا به درون شومینه پرتاب کردم  وسرم  را روی  لب بخاری گذاشتم وگریستم  من که لباسهایم باید از پاریس میرسید  یا از ایتالیا ویا برای خرید آنها خودم میرفتم  من که  کفاش مخصوص داشتم  برایم کیف وکفش میدوخت وهنوز یکی از آن کیف هارا دارم ،‌منکه ،،،،، بس کن وان آخرین گریه من بود همه انعام هازیر  خاکستر شومینه زیر خاکسترهای داغ نشسته بودند ،چه روزهای سختی را گذراندم تا لیدی  بار آوردم  و……نوه ها. مشغول درس دانشگاهی وکار هرکدام در سر زمینی ،

 وتازه احساس کردم که چقدر تنهایم. ،اما هنوز هنوز خودم را دارم. ارتعاشم را باید بالا ببرم. ‌بر سر سر نوشت فریا د بکشیم من از پای نخواهم نشست تا روز موعود ، 

پایان 

ثریا 

بیست پیکم ژوئن  2023 

سفری در رویا

 ثریا ایرانمنش .و…‌لب پرچین ، ساکن اسپانیا 

سحرم  دولت بیدار  ببالین امد / گفت بر خیز که آن خسرو شیرین آمد 

قدمی در کش و سر خوش به خرابات خرام / تا ببینی که نگارت  به چه أیین آمد 

سفری را أغاز کردم  در میان گرد و‌غبار  وگرمای طاقت فرسا  وافتاب سوزان کویر  سر انجام. آن دیوار وان باغ را یافتم. دیوارها همه بلند از جنس کاهگل سر دیوارها همه خارها تیز خشک شده و  چهار درب بزرگ ،‌ یکی از درب‌ها چند پله میخورد. وکسی را اجازه ورود به ان نبود .

ونامش درب شاه نشین بود؟

سه درب دیگر همه یک لنگه. یکی را باز کردم وارد شدم .‌چه هوای دلپذیری هنوز فواره وسط حوض بالا وپایین میرفت پوزه  آش مانند شیر بود وچهار  فواره کوچک در چهار طرف حوض  آب هارا از دهان کوچکشان  بیرون میفرستادند . .‌

ه آب خنکی.  پاهایم را درون حوض گذاشتم ومانند گذشته انهارا تکان میدانم صدای آبشار  از دور بگوش میرسید 

سرم را بالا بردم …. اه درختان توت ،‌البالو گیلاس زرد آلو و  آلو  و داربست های  انگور با نام های مختلف انگور یاقوتی انگور ریش بابا  انگور سفید انگور سیاه  انگور ،انگور  از جایم برخاستم . ازلابلای درختان  خودم را به ساختمان رساندم. باغچه بزرگ هنوز لبریز از سبزیجاتی بود که درونش کاشته بودند. نعنا ،.جعفری تره ، پیازچه ترخان. ‌ریحان  تربچه  خیار کدو بادنجان مادرم قیچی به دست آنها را میچید . رو به یکی از زنان همسایه کرد و،گفت :

ماهیچی از  بازار نمیخریم. ما نان بازاری نمیخوریم همه چیز همینجا درست می‌شودد  وهرگاه میخواست به کسی توهین روا دارد می،گفت.  ولش کن نان بازاری خورده !!!!

از آنجا رد  شدم. به اطاق‌ها رسیدم همه تمیز  رختخوابها همه به دیوار تکیه داشتند وتشکچه ها    مخملی و  رنگ واردنگ   دور تا دور اطاق چیده شده بود .

 پرده های وال سفید زیر نسیم خنک باد تکان میخوردند ‌پرده های کلفت دست دوری شده. که نامش پته  بو.د

 از سقف بلند تا زمین ایستاده بودند برای روزهای  سرد  زمستان .به اطاق بزرگ  که کرسی را میگذاشتند رفتم کرسی همانطور دست نخورده ورویش سماور وظروف میوه جای داشت. ومحلی که دایی بزرگم می نشست وبرایمان فال حافظ میخواند هنوز مرتب با ملافه سفید پوشیده شده بود چه بوی خوبی از آن اطاق میاند بوی زندگی بوی آشنایی ها.. 

به اطاقهای دیگر سر زدم  وارد باغ شدم دو عدد تخت چوبی روی آنها فرش انداخته بودند با تشکچه  ها وبالش های بلند پر  با ملافه  سفید تور دوری شده انطرفتر چند عدد صندلی چوبی  با یک میز  گرد قرا.ردآشت. ،

با صدای آبشار بسوی آن رفتم اه،،،، آب کف آلود با چه فشاری از دماغه بیرون میزد وروی سنگها می غلطید پیراهنم را بالا زدم وباز مانند گذشته  بر خلاف جریان آب رو بالا رفتم مرتب لیز میخوردم اما مهم نبود صدای مادرم

در گوشم که میگفت آخر  تو توی این آب میمیری خفه می‌شوی اوهیجده دانگ  آب داشت که هرسال. به دهاتی ها ومزرعه داران اجاره  میداد ،میوه ها چیده می‌شد به شهر میرفت فروخته می‌شد وبجایش عدس  ولوبیا وبرنج وپارچه خریداری می‌شد من چندان. به آنها وانچه خرید وفروش می‌شد وارد نبودم جای من روی.د اربستهای انگور بود یا لابلای  درختان میوه ویا با پاهای برهنه درون جویبار وحوض بزرگ که اطرافش  لبریز از گلهای رنگین لاله هاکوچک رنگ‌ووارنگ شمعدانی اطلسی بنفشه .. ودر گوشه ای دیگدر شمشاد  یک ردیف  ایستاده بودند همانند سربازان گارد  ودرپشت شمشادها فرش هایی  بود که بعضی اوقات میهمانی مردانه و آنجا کارهای خودشان را می‌کردند  در کنار آبشار کمی انطرفتر چند درخت سرو بلند تا آسمان قد کشیده بودند چه بوی خوشی  هرچه گشتم تا دایه ام را پیدا کنم  خبری نشد ..نگاهم به قامت سروها کشیده شد چشمانم را باز کردم یک سقف کچی  در یک اطاق کوچک یک آپارتمان ومن خیس از عرق  داشتم میلرزیدم. قلبم داشت از جای کنده می‌شد ،ناگهان برخاستم  وخودم را به اشپزخانه رساندم وگریه را سر دادم   همه یک سراب بود یک رویا بو د ازانچه  که بود دیگر چیزی باقی نمانده ومن تنها ترین زن روی زمین دارم برای شما نامه یا انشا مینویسم ،در غربتی سهمگین میان مرگ وزندگی میان یاس وامید میان بود ونبود میان نان های  یخ زده  وانگورهای یخ زده ‌پس مانده های بزرگان درون قوطی های پلاستیکی میان  آبی به رنگ‌کچ و……دیگر هیچ  

هرگز نقش تو از لوح  دل و‌جان نرود / هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود 

از دماغ من سر گشته خیال رخ دوست /. بجفای فلک وغصه دوران نرود 

در ازل بست دلم  با سر زلفت پیوند / تا ابد سر نکشد. وز سر پیمان نرود 

«حضرت خواجه محمد حافظ شیرازی » 

پایان  20/06/2023 میلادی  ثریا  

سر آشپز

ثریا ایرانمنش . لب پرچین ، ساکن اسپانیا ،

!

امروز کمی املت درست کردم . بورای ناهار به اطاق نشیمن بردم ‌ناگهان سرم گیج رفت و پایم به مبل گیر کرد نزدیک بود با سر بر زمین بیفتم که خودم را روی میز  جلوی کاناپه انداختم غذاییم ریخت بشقاب از وسط دو نیم شد رومیزی  ابریشمی ‌

کثیف شد  وخوشبختانه هنوز  ته قابلمه مقداری املت داشتم با خونسرد ی انرا برداشتم وخونسرد  و….نمیدانم چرا ناگهان بیاد. آقای عسگری آشپز مان افتادم مرد میان سالی بود که در باشگاه افسران بازنشسته آشپزی می‌کرد وهفته سه دفعه  بخانه من میامد اگر میهمان  داشتم همه کارهایش را میگذاشت  وخودشرا بمن میرساند خرید با خودش بود  غذاهایش و دست  پخت او عالی دسر های  که درست می‌کرد تنها من در هتلهای شیک فرانسه دیده بودم ،

تا اینکه روزی یکی از دوستان که همسر چپی چپی چپی بود بمن زنگ زد وگفت می‌شود آشپزت را برای. فلان روز برای من بفرستی ؟ من میهمان دارم «شجریان وسایه » هم. جزو میهمانان هستند.  به آقای عسگری گفتم. در جوابم کفت بخاطر خودت می‌روم ،

نیمساعت بعد برگشت هر چه دیگ وقابلمه ودیگر وغیره من داشتم جمع کرد که  بپرد. وبمن گفت خانم ؛ این دوست شما تازه به دوران رسیده و همه ظروف را  درون ویترین چیده. من با دو قابلمه  روحی که نمیتوانم برای او آشپزی کنم کار خودم خراب می‌شود به هر روی  لوازم مورد نیاز را برداشت و برد . نزدیکای غروب دیدم با ظروف برگشته عصبی  میکفت اگر بخاطر گل  روی تو‌نبود همه چیز  را بهم میریختم ومیامدم خواهش می‌کنم مرا دیگر جایی نفرست اما هزار تومان از او‌گرفتم  !!!! 

گفتم آقای عسگری ،،،،نگذاشت جواب بدهم. گفت نوکر خودت هستم صد سال مفتی هم  شده برایت کار می‌کنم تو با همه اینها فرق داری  اما دیگر من هیچ کجا غیر از خانه تو نخواهم رفت ،

 ‌ ته مانه املت را از روی زمین جمع کردم  نمیدانم چرا اشک در چشمانم نشست بیاد آن میز  بزرگ که با گلهای باغچه خانه ام تزیین می‌شد سی و سه  درخت رز داشتم. بیاد آقای عسگری افتادم بیاد آن دوست که همسرش در تصادف  مرد ‌خودش در المان کور شد. همه مانند یک فیلم بسرعت از جلوی چشمانم رد شدند .

سرم هنوز گیج بود اما بخودم گفتم. مهم نیست بدتراز تو‌هم هستند ، برخیز  ،‌محکم بر خیز .  وخاطرات شیرین را  و با غذاهای عسکری و شیرازی پلوی  مخصوص او مخلوط کن و،،،و،و،و 

دیدیم تلویزیون گفت  ماریا  کارمن همان زنی که با عرضوسکهایش مارا میخنداند  شب گذشته فوت شد ،،،،اه او‌که هنوز جوان بود 

نه زندگی ابدا معنایی ندارد نمیتوان برایش. معنا ساخت همین قصه های پر غصه خود زندگی هستند 

حتما آقای عسگری هم فوت شد روانش شاد وان خانه با بولد‌زر  ویران شد تا بجایش برج بسازند  مهم نیست  هنوز تختخواابم را دارم وهنوز  ملافه هایم خوشبو  هستند وهنوز حمامی در کنارم هست ،،،،، فرقی ندارد. درعوض راحتم ، راحت ، بدون میهمانان  سر زده بدون  دود تریاک وسیگار. ومشروبات  چند گانه وخاویار و بدون دیدن چهره میستر جکیل. زندگی مالیات دارد. وگاهی مالیات بسیار بالاست  ….،،. پایان  یک دلنوشته . جمعه 16/06/2023 میلادی 

تفاله ها

امشب ز غمت   میان خون خواهم خفت /وز بستر عافیت برون خواهم خفت / باور نکنی خیال خودرا بفرست / تا در نگرد که  که بی تو چون خواهم خفت  ،،،(،، حضرت حافظ شیرازی  از ابیات دور ریخته شده )او !

  مرگ آن مرد بزرگوار آن ستاره درخشان که همچنان در کهکشان دارد میچرخد  دل مرا سخت سوزاند. ومردان وحشی را به وحشت انداخت. نمیدانم آیا نظیر اورا دوباره خواهیم داشت. یا در میان  مشتی لجاره  سیاسی همراه با چرندیات آنها گم خواهیم شد .وخبر دوم مردی  ،متضاد با او پر هیاهو بیسواد. خود فروش صاحب  چندین خانه برای فروش دختران و پسران و غیره. معامله گر اسلحه‌مواد مخدر. پر سر وصدا در مقام نخست وزیری. روز گذشته سقط شد نخست وزیر ایتالیا ،

فرق است بین گلها  ، فرق است بین باغچه ، فرق است بین  انسان ،

من به شهری تبعید  شده ام که لبریز از مجسمه هاست  وجایی که مجسمه هست خیال هم هست  وان خیال است که می آفریند  اما در این شهر پر مجسمه من حق ندارم وارد جرگه انها شوم   خدای آنها  نیز با خدایی  که من در درونم  پنهان داشته ام  فرق می‌کند  نه تنها با خیالش  زنده ام  بلکه او افریننده من آست وخود او نیز از خیال أفریده شده  خیال‌ها  زیادی را میافریند  وخدایان بسیاری را میسازند   هم خود خدا هم مادر خدا هم پسر خدا  اما از خدای من در آن میان خبری نیست 

شادروان فیروز نادری در سخنانش ومصاحبه هایش گفت در آن بالا بالا‌ها خبری نیست غیر از سنگ‌واره ها که دور ‌ خورشید میچرخند وخورشید دور زمین   او گفته های زیادی  داشت اما. اجازه ندآشت همه را بیان کند  و…. تجربه های ما هم از خیالاتمان  مانند پرند گان فراری هستند که هرلحظه روی شاخه ای می نشیندد وسپس فرار می‌کنند  در هر خیالی پیکری نیز نهفته است  پیکرهای که زیبایی میافرینند ویازشتی های درونشان را بی مهابا عیان میسازند  

اکثر مجسمه های  قابل پرستش  پهلوانانی  هستند که گه گاه  گام بزرگی در تا ریخ برداشته اند  آنها نماد تک به تک  تلخ وشیرین تاریخ میباشند .

من به شهری تبعید شده ام که قرنها پیش همان مر دآن خونخوار. وپرخاشگر تاخته بودند  وخودرا بت شکن مینامیدند   وهمه مجسمه ها را ا در هم کوفتند  مانند سر زمین من  وبا شکستن  مجسمه ها عقل و خیال ‌تفکر را نیز از مردم گرفتند  شهر بی مجسمه  شهری است بی حقیقت  شهر بی شکوه وابهت ومن اگر قدرتی داشتم مجسمه  آن مرد  بزرگوار آن ستاره شناس واسمان کرد همان فیروز نادری را. میساختم وبا افتخار در میدان شهر نصب میکردم نه با اهانت وتوهین به او اورا  از فراز پایین میکشیدم ستاره ای بنام او در کهکشان همچنان میجرخد ومیدرخشد با آن دیگر احتیاجی  به مجسمه نیست  او در آسمان‌ها ست  ومن هر صبح با طلوع خورشید در برابر اونیز خم می‌شوند ودرود ‌. میفرستم ،

پایان 

سه سنبه 13/06/2023 میلادی

ثریا ایرانمنش ، ساکن اسپانیا وارباب وصاحب   وبلاگ (لب پرچین ) !)

گهواره نا امنی

 ثریا ایرانمنش و….. لب پرچین . ساکن اسپانیا 

دلم تنگه برای گریه کردن . کجاست مادر .‌کجاست گهواره من  / همون گهواره ای  که خاطرم نیست . همان امنیت حقیقی وراست وخوب …..

اشعار از فرید زلالند شاعر افغان مقیم امریکا. مانند همه ما آواره .گریان. ونشخوار خاطره ها. بدبختی ما این است که از نسل خودمان دور شدیم فاصله ها بین ما ایجاد شد و بعد  مسافت ودیگر تنها میشنویم که  فلانی هم به رفتگان پیوست .

روز گذشته دیدم همه آنهایی را که دوست داشتم میشناختم عاشقم بودند عاشقان بودم  بودم همه رفتند همه رفتند وچه زود وچه جوان  پنجاه ، شصت .  هفتاد اما  خوک‌های داخل خانه من هنوز  به چرا مشغولند ‌عمر نوح دارند چرا که فکر .مغز وشعور ندارند به چرا مشغولند به جفت گیری میاندیشند ‌مانند یک خرس میخوابند .

 

شبها خیلی بد میخوابم. علل زیادی دارد که بخودم مربوط است ،‌

اما …. ای عشق ای نجات دهنده روح من  در کدام گوشه این جهان پنهانی ؟. خانه ام ویران. خودم سر گردان 

و دلم خالی   ‌برای هر لحظه با تو بودن میطپد .عشق ؟!  کلامی که مانند پرچم ما گم شد مانندخاک سر زمینم گم شد واشکهای فرید زولاند  مرا نیز به گریه  وا داشت چقدر به هایده احترام داشت عاشق او بود ومیکفت صد سال باید بگذرد تا چنین صدایی دوباره پیدا کنیم ،کجا ؟ در میان  مداحان ؟!؟! 

کسی که عاشق نباشد زنده نیست  ومن کم کم دارم رو به زوال می‌روم. رو به فنا  سر زمینم آهسته آهسته به زیر آب می‌رود ودیگر اثری از آن بر جای نخواهد ماند نه از آن فرهنگ پر بار نه از آن ساختمانهای بی مثال ونه دیگر کسی زبانم را خواهد فهمید. ویا مرا خواهد شناخت ، همان موجودی میشوم  در سر زمین عجایب اگر زنده بمانم 

کجاست مادر کجاست گهواره من .همان گهواره امنیت وراست / همانجایی که شاهزاده قصه همیشه دختر فقیر میخواست ،،،،،تمام شد ، نه شاهزاده قصه هست ونه دختر فقیر   فقرا در یک گور دسته جمعی  خواهند خوابید واربابان بر بالای گور  آنها خواهند رقصید ،

چرا گریه می‌کنم ؟! مدتهای  مدیدی بود که اشک ریختن را از یاد برده بودم. وگمان میکردم که اشک‌هایم خشک شدند اما این سیل از کجا جاریست. وزاری برای  چه کسی  چرا ؟!  عکسی از آسمان گرفتم گذاشتم روی اینستا گرامم وگفتم اگر کسی اورا یافت بمن هم نشانش دهد ،

خدارا نتوان یافت که در دل سودا زدگان است. دیگر دلی هم سوداگری نمیکند دلی نمانده همه بفروش میرسند بازار بزرگ خرید وفروش  اجناس داخلی پیکرهای جوانانان ما  رواج دارد بیهوده انهارا بر دار آویزان نمیکند از میانشان بهترین ها را انتخاب کرد ه همراه با اذان صبح آنها میان زمین وأسمان میرقصند  سپس بلافاصله پزشک بی قانون پیکر آنهارا  خالی می‌کند مانند یک‌گوسفند ودیگر بقیه آش قابل ذکر نیست   شیطان پرستان باید خون بنوشند ‌زنده بمانند وحکومت دنیا را  در دست بگیرند زمین ‌زمانه. متعلق به آنها خواهد بود   بقیه باید بروند. حال در اشکال مختلف. واکسن . دارو درد . پخش مواد سمی وغیره …..، تمامش کن ،،،،

پایان 

ثریا  جمعه  میلادی نهم ژوئن 2023 میلادی 

مادری در حال مرگ

ثریا ایرانمنش ، و…. لب پرچین .‌ساکن اسپانیا . برکه های خشک شده !

تمام شب نخوابیدم بلند  شدم تکه نانی را از  صندوق نان بیرون کشیدم به همراه چند   قطره آب انرا به درون شکمم فرستادم ومنتظر بودم ، منتظر چی. درست حالت طفل بی پناهی را داشتم که مادرش وتنها پناهگاهش را  در بستر مرگ میبیند برای او دعا می‌کند ،

دستهایم را بالا بردم تا برای آن مادر دعا کنم اما دیدم. ابری دیگر زیر نام هوش مصنوعی جای اورا گرفته که خودش شریک دزد و رفیق قافله است. به او التماس کردم. بگذار این سر زمین قدیمی همچنان در دل خاک کویر زنده بماند تو داری برای اربابان خانه های   رویایی مانند لگو  درست می‌کنی بگذار این چند خشت قدیمی. حد اقل تا روزیکه  من زنده ام باقی بماند .

در همین حال. که اشک میریختم با خود گفتم :

مگر آن مادر در حال احتضار به تو‌چه داد که اینگونه  برایش به سوگ‌ نشسته ای . غیر از بدبختی توهین بی اعتباری متلک فحاشی  سختی گرسنگی زحمت  وسر انجام اوارگی  چه نصیبی از او بردی. وشیطان را برایت فرستاد تا أخرین قطره خون ترا نیز بمکد که خودرا نجات دادی  ،اینهمه گریستن وزاری  برای چیست ؟…

…،برای آن خاک . برای ان چند  قطره خون اجدادی  ‌برای أن کودکی وبیگناهی که خیلی زودتر از موعد بزرگ شد برای دایه ام ،برای عمه جانم  برای شیرینی های خوشمزه دست پخت او  اول کودکی بدی نداشتم جوانیم ویران شد ،

اما در جوانی دیگر کسی نبود غیرازچشمان هوس باز وهیز مردان وحسادت زنان ودختران ، زیبا شده بودی

و……حتی نزدیکترین کسانت بتو خیانت کردند  واز پشت بتو خنجر زدند .

ساعت تازه  روی عقربه سه بود  که برخاستم  به اطاق دیگری رفتم. تلویزیون روشن نشد  اینترنت نداشتم. طبیعی است آن خدای تازه وارد همان هوش مصنوعی نمیگذارد آنچه  را که حقیقت است ‌من میل به تماشای آنها دارم ببینم کلیدرا  میزند ،

دور اطاق راه افتادم یادم  آمد که کتابی را شروع کرده بودم  دفترچه را برداشتم ونوشتم نوشتم نوشتم وهنوز هم میگریم وهم مینویسم. وبه شهرطلایی در دل صحرای بی آب وعلفی میاندیشم  که با کمک خدای جدید شکل می‌گیرد وهموطنان مرا بعنوان برده. به آنجا میبرند. تمدن پنجهزار ساله ما  به زیر خاک می‌رود. شروع وپایه گذار  این  دنیای نوین هم یک اخوند است که در شهر مقدس بزرگ‌ترین فاحشه خانه.ر سمی را باز کرده دختران وزنان گرسنه ایرانی را در بغل  مردان عرب جای می‌دهد تا نسلی تازه بسازد وخود سود فراوان میبرد ونواده او‌مانند شیخ نوری می‌شود ،،،،،،نوری زاده !؟  پایان 

ثریا 07/06/2023 میلادی 
 

دیروز گذشت .به فردا بیاندیشیم .

ثریا ایرانمنش و…. لب پر چین ..

‌من نی بنده توحیدم  نی مشرک تقلیدم  /  نی منکر تحقیقم  نی واقف اسرارم 

از بس چو کرم قژ بر خویش زنم هر دم  / پیوسته چو کرم قژ . 

در پرده پندارم .

. کرم قژ همان کرم ابریشم است که در پیله خود  میچرخد  ما از هر  دینی ،‌ از هر ایدئولوژی   ،‌ از هر فلسفه ای. تاری بر گردن خویش آویخته ایم.  و…گم شدیم  عده ای در پرده پندارند. وعده ای خمارند. وعده ای بیمار  .

ما امروز در سایه دیروز راه می‌رویم . واندکی به فردای نیامده نمی اندیشدیم ‌فردایی که بزرگان برای ما  خواب دیده ونقشه هارا کشیده اند .

هر گفته ‌نوشته ما در نزد دیگران ناچیز است همه صاحب علم ‌صاحب فلسفه دانای زندگی هستند .

من در واقع باید خودر از تمام این جنجال ها بیرون بکشم ، بمن چه مربوط است من تابع دولتی دیگر هستم برای آن دولت کار کرده م ‌حقوق از آن دولت میگیرم. پناهده هم نیستم که بترسم ، شهروندی پر افتخارم که از شهردار برایم نا مه می‌رسد ‌بمن خوش آمد می‌گوید .

امروز همه در سایه دیروز راه میروند. یک گام به جلو بر نمیدارند  عده ای بی خدا شدند توحید  را بکلی منکر. وهمه آنچه را که در طی سال‌ها در افکار آنها نشسته بود به یکباره بیرون ریختند .

امرو در سایه یک هستی ترک برداشته. همه تلاش داریم خود را نشان دهیم  به کی ؟ به کدام بزرگوار تاریخ .  هنوز در تاریکی سحر راه میرویم ونیروی خودرا به هرز میدهیم  و نوری برای آنکه جلوی خودرا ببینیم نداریم  .

تنها یک چراغ روشن داشتیم که با دست خود انرا خاموش کردیم  ‌تاریکی را بجای او نشاندیم. حال امروز هریک شمعی بدست  گرفته  یا مانند اورا میخواهند ویا به دنبال یک روشنایی هستند در حالیکه همه درتاریکی راه میروند.  در سردار های 

خود خواهی وخود پرستی ‌

وخود بزرگ بینی .

در گذشته وحدت ما در وجود ما اهورا  مزدا بود  در تفکر یگانه او  حال انرا نیز از دست داده ایم  ودر سوگ آنچه را که گم کرده ایم میخوانیم :

سوز معشوق از پس پرده /عاشقان را طریقت اموز است 

أتشی کز تو در نهاد دل است / تا ابد راهنما ورهبر منست 

 همین ودیگر هیچ.

مهر داشتن عین خرد است / عشق بر ضد عقل  بر میخیزد و خرد وعقل  دو چیز متفاوتند. مانند شعور وعقل ،

پایان  دلنوشته امروز  05/06/2023میلادی  موم 

اشعار متن از فریدالدین عطار نیشابوری «»

چه کردید!

ثریا ایرانمنش و… لب پرچین 
 کشاورزان  بازمینهای ویران با میوه ها ‌درختان نابود شده با دست های پینه بسته ‌چشمان لبریز از اشک  باقیمانده آنچه را که سیل های اهدایی   وبارانهاو برف های مصنوعی  بر سرشان فرو ریخت  همچنان. مبهوت ایستاده اند ،

با طبیعت چه کردید وچه میخواهید بکنید ؟ شکم وروح سیری ناپذیر شما  رحم را نمیشناسد .

زمانی که من به این  شهرک آمدم. از دیوار هر خانه ای. یک درخت لیمو.  محبوبه شب و یاس  سفید ‌گاهی یاس بنفش. دیده می‌شد همه جا بوی آنها ترا به بهشت روی زمین میبرد …  درختان گل اقاقیای سفید  در پیاده روی خیابان مرا بیاد. آن روزهای خوب کودکیم میانداخت اکثر ساعات را زیر همان درختان در  پیاده رو می نشستم وکتاب میخواندم .

ناگهانی همه چیز گم شد  

درختان اقاقی نخل های بلند سر و های بلند و  کشیده سر سبز باقامت بلند  خود ومحبوبه شب  و درختان در هم پیچیده یاس سفید همه گمشدند  بجایش درختانی از چین وارد شد که بر سرت گلهای قرمزی میپاشیدوبوی گند آن حالت را بهم میز  خیابان لبریز از این گلهای نو ظهور بود .

امروز مزرعه طالبی ، هندوانه حتی سیر نا چیز   همه هستی کشاورزان به زیر قشری از گل  ولای فرو رفته. کیلاسها روی درختان.  بشکل نا مطبوعی  هسته‌خودرا نشان می‌دهند .

بااین مردم چه کردید ؟ برایشان هر روز یک مراسم  رقص واواز ویک بانوی مقدس تازه  بر پا می‌شد. دیگر حتی اسب ها هم قدرت  راه رفتن خودر از دست داده اند   دشت های خالی  تنها چند بز لاغر وچند الاغ پیر ودیگر هیچ درختی سر از دیوار اجری خانه های دلباز سر در نیاورد  خانه ‌ها قد کشیدند بسوی آسمان و مردمان شب وروزشان با  یک  اسباب بازی جدید بود که باان هر  کار میتوانستند انجام دهند  حتی عشق بازی از راه دور !!!!

آن دسته‌ای آلوده بخون. آن شکمهای سیری نا پذیر. وان ارواح پلید نامریی با این سر زمین ومردمش چه کردید ؟؟ 

امروز دیگر حتی نان را هم نمی‌شود خورد. باد درمیان آن است نانها بادکرده ومیانشان خالی است. فروشگاههای زنجیره ای اروپا. زباله ها ونه  مانده انبارشان را به این سر زمین وسرزمبن های همسایه میفرستند  قفسه هاخالی از مواد  غذایی در عوض جعبه های پلاستیک ومقوایی که یک پرتغال را در میان خود جای داده اند  در قفسه خود نمایی می‌کند  .

طرز غذا خوردن ما عوض شد . آشپزهای ماهر در رسانه ها پر بیننده مشغول پختن  سیب زمینی  به اشکال مختلف  توام با سیر وپیاز. بعنوان غذای شیک عرضه میدارند. 

البته لاشه های بلند گوشت عالی درجاهای  مخصوص در أشپزخانه های مخصوص واشپزهای ماهر وخصوصی. تهیه وروی میزهای  بیست نفره چیده می‌شود. قشر فقیر کم کم به زیر خاک می‌رود قشر متوسط فقیر می‌شود اربابان  هنوز اربابی می‌کنند واز میان خود فروشان برده هایشان  را انتخاب کرده. بسوی مطبخ میفرستند .

سیاستشان نیز عوض شده چند زن و مرد  عقده ‌ای و گرسنه را میابند و بعنوان. رییس جمهور . رهبر . وغیره بر شانه های خسته وگرسنه مردم مینشانند. 

انهم مادام العمر ؟!

کشاورزی که سیر گندیده پوسیده را از زیر خروارها لجن بیرون کشیده بود. اشاره به دشت بیکران.  که روزی سر شار از میوه های عالی وتازه بود  باگریه گفت  دیگر تمام شد .   آری آنها برنده شدند  با گردن بندهای چند میلیونی بر گردن نشان دارایی آنهاست  ما هم متاسفانه  بعنوان تماشاچی  حضور داریم .

پایان 

دلنوشته  یکشنبه  چهارم ماه ژوئن  2023 میلادی 

مرد ایرانی

 ثریا ایرانمنش و؟… لب پرچین 

یک یادداشت کوتاه  از روزگار گذشته وشعور مردان ایرانی .

در خانه میمانی وهیچکجا حق نداری بروی  کلید اتومبیل را هم با خود برد .سلمانی  یک بانو میامد  خانه . لباس  فروشگاه میاورد  خانه   لباس برای بچه  ها  آزاد ،گو میاورد خانه جواهری هم با صندوقش میامد خانه    !!!!!!

تنها عشق من میهمانی دادن بود یک روز تلفن کردم به کتابفروشی ابن سینا وسفارش یکهزارو سیصد کتاب را دادم وسپس گفتم صورتحساب را برای آقای فلانی  در فلان اداره بفرستید من همسر ایشان هستم 

در میان کتاب‌هایم روح القوانین  مونتسکیو را بی آنکه اورا بشناسم نیز سفارش دادم  وبخیال خود میخواستم در میان آن کتاب قانون گریز از خانه را بیابم 

 کمکم تعداد کتابها بیشتر شد از قبل هم خودم کتابهای داشتم آنها را در کتابخانه ای که بر بالای تختخوابم نصب کرده بودند چیدم   .

امروز نمیدانم آن ‌

کتابها در دست چه  کسانی  ودر کدام کتابخانه هارجای دارند. بیشتر انهارا شادروان شجاع الدین ویا مرحوم حسن شهباز  شفا ترجمه کرده بود  ند  قرآن آریا مهر را نیز داشتم بسیار زیبا بود  تنها توانستم چند تایی را درون چمدان بگذارم وبار خود بیاورم  مقداری را برایم پست کردند بیشتر دیوان اشعار شعرای قدیم وجدید بود 

امروز که قیافه  بیمار وونزار شادروان نادر نادر پور را در یک یوتیوپ دیدم   بیاد کتابهای او افتادم همه برگ برگ شده اند  با جلد مقوایی اما شاعر توده وروشنفکر که چندی پیش  گور به ،گور شد اشعار قدیمی خودر را دریک جلد محکم و زیبا زیر نام تاسیان به چاپ رسانده بود وچه فروشی داشت ،

امروز نیمی از کتابها ومجلات  را در قفسه خانه دخترم جای داده ام  مقداری را درون چمدانها وچند تایرا در یک قفسه چوبی ارزان قیمت .

بدون خواند ن کتاب روح القوانین   از یک فرصت کوتاه استفاذه  وفزار را بر قرار ترجیح دادم ، لابد نیمی از انهارا فروخته بود دست بفروش خوبی داشت اما خریدار نبود ….

سری به قفسه کتابها که رویهم تلمبار شده بودند زدم ،،،،نه دیگر حوصله شمارا هم ندارم  با خیال زندگی می‌کنم  در خیال داستان مینویسم درخیال عاشق می‌شوم ودر خیال  خواهم رفت ، پایان 

ثریا  سوم ژوئن 2023  میلادی 

.در خ