یکشنبه، آذر ۱۴، ۱۳۹۵

تولد و ...گل سرخ

امروز تولد دخترکوچک من است ، به واقع دیروز بود اما تاریخ ها عوض شده اند وما مجبوریم به  تاریخ میلادی  ان روز را تهنیت بگوییم !
گردنبندی با یک زنجیز نقره ، سالها پیش من از بوستون خریدم روی آن نقاشی وپشت آن شعری از یک شاعر امریکایی که باید با ذره بین آنرا خواند ،  ودرباره عشق ودوست داشتن است ومن هرسال به مناسب تولد بچه ها آنرا به گردن میاندازم ، به درستی نمیدانم قدمت آن چند سال است من آنرا از یک نقره فروشی در شهر بوستون خریدم ، بشکل قاب کوچکی که درب آن باز میشود اول عکس همسرم وخودمرا گذاشتم ، خیلی زود پشیمان شدم واو خالی مان تا اینکه روزی یک گل خشکیده لای یکی ا زکتابهای مادرم یافتم !!! آنقدر این گل مانده بود که تشخیص آن غیر ممکن است آیا گل رز بوده ویا میخکی وبه چه مناسبت او آنرا لابلای صفحات کتابش پنهان ساخته است ؟ .
با احتیاط کامل آنرا برداشتم وبه درون گردن بند گذاشتم حال بهترین جای دنیارا دارد ومن همیشه همراه اویم واو همیشه با من است .
باران بشدت میبارد وشب گذشته طوفان شدیدی نگذاشت بخوابم گوشهایم را گرفتم بی فایده بود ساعت شش زیر دوش بودم ! اطاقها بوی نم گرفته اند لباسهایم همه گویی تازه از ماشین لباسشویی بیرون آمده اند ، تنها دعا میکنم که ناگهان سقف فرو نریزد وتازه بما مژده دادند که هفته اینده نیز باران خواهیم داست ، اما نه این باران ، این سیلاب است بیشتر خائه ها ومزارع را ویران ساخته باز ......نه بهتر  است عقیده ام را برای خودم نگاه دارم .
بهر روی تولد اولین بچه عسل بود دومی شیره بود سومی کمی آب وقند داشت وچهارمی باز عسل شد !!! قرار ناهار بیرون را داشتیم با این باران بهتر است درخانه هایمان بمانیم وروز دیگری را برای گرد هم آیی تعیین کنیم .
بهر روی زندگی من روبه پایان است وزندگی آنها تازه شروع شده است .
بقول شادروان نادر نادر پور :

پوپکی از راه دور آمد 
بر لب آب روشن بنشست 
خواست تا گرد سفر را از پر بیافشاند
خواست تا لبخند اندام جوانش را 
 درنگاه آب بنشاند 
خم شد وتصویر او چو در جوی آب افتاد
........
سر بسوی اسمان برداشت 
شانه اش را دید 
همچو تاجی بر ق میزد بر سر خورشید 
دخترم از خواب نار برخاست .......
این اشعاررا شاعر ما درجوانی برای اولین وآخرین فرزندش ( پوپک ) سروده بود ودر اشعار دیگرش تا چه حد نا امید شده بود همسرش شهلا از او جدا شد ، پوپک به خارج رفت ، ونادرخان شیک وجوان ومدرن دربرج عا ج خود نشست من با همسرش شهلا آشنا بودم ، زنی بی شیله پیله ، ساده مانند همه زنان که روح حساس شاعر را درک نمیکرد اما خیلی اورا دوست داشت ودیگر همسری اختیار نکرد اما نادر خان درهجرت ابدیش مجبور شد زنی را به همسری بگیرد (ژاله) که تا آخر عمر با او بود.
بگذریم از تولد  به کجا رسیدیم به شرح حال شاعر خوبمان . 
دخترم تولدت مبارک ، کسی نمیداند تولد دیگرت من باشم یا نه بهر روی دمرا باید غنیمت شمرد روزهایت شاد وکامروا باشی .ثریا ایرانمنش " لب پرچین "
04/12/2016 میلادی /.
اسپانیا.