چهارده سال نشستم ونوشتم بی هیچ فایده ای ، دری را کوبیدم که بسته بود ، چه شبها تاصبح درباره موضوعی فکر کردم وچه سروده ها دردلم انباشته بود ، از امروز دیگر این تکه کاغذ بی حاصل بسته خواهد شد نه به گوگل پلاس !!!! میرود ونه به توییتر ونه به فیس بوک همینجا دفن میشود با همه خاطراه ها ونوشته ها سنگی بزرگ بر بالای آن میگذارم ومینویسم :
مرحوم مغفوره وبلاگ ثریا خانم چرا که نه با سایت از ما بهتران وصل بود نه به آنها لینکی میداد ازاین پس درهما ن وورد مینویسم پنهان وهرچه دل تنگم خواست میگویم به هیچکس هم مربوط نمیشود
چهار ده سال بجای آنکه لیوان مشروب را به دست بگیرم وسیگاری میان انگشتانم دود کنم وبه نظاره بنشینم ، مغزم را بکار واداشتم بیهوده .
برای همیشه خدا نگهدار.
ثریا ایرانمنش حریری سابق / اسپانیا / شنبه 2013/11/2
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر