پنجشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۹۵

نوکیسه ها

من همیشه فکر میکردم چرا روی سایت "گویا "عکس آن زن فاحشه را که دارد گریه میکند ، گذاشته ، سالهاست که این عکس را که کاوه گلستان مرحوم گرفته  درگوشه سایت خود نمایی میکند !
امروز چشمم به جمال و پوشش نوکیسه های ایرانی افتاد ، با آن پر وپاههای کت وکلفت دستان وانگشتانی که نشان اصالت خانودگیشان!! میباشد  وبا هزار نوع مانیکور هم عوض نمیشود ، تازه فهمیدم : که !!!من این حروف نوشتم که غیر نداند !!! 
بلی اینها این دختران وپسرانی که کنار اتومبیلهایشان با لپ تاپ هایشان وگوشی های طلایشان با جین پاره وموهای افشان ولبان باد کرده سلفی عکس گرفته اند ودر معرض تماشای عموم گذارده اند ، تخم وتره همان زنان قلعه میباشند ویا آدمکشان حرفه ای اوین ویا قاچیچیان حرفه ای مواد مخدر وزن وقمارخانه دار وپا انداز  ، از نوع جدیدش !! 
دیگر حرفی ندارم ، اصالت وجود چیزی است که هرکسی قادر نیست با هیچ مبلغی آنرا بخرد وعکس دیروزی که پسرم از دفتر کارش برایم فرستاد وگفت _" کمون اروپا" دستور داده دربعضی از جاها این جلیقه ولباس را بپوشیم !! نمیدانستم بخندم یا بگریم  ودیدم که علنا ورسما ، آدمکشان ، دزدان ، چماقداران به مردم عادی وشریف ونجیب اعلام جنگ داده اند یا این ، یا آن ، حد وسطی نیست ، یا باما ویا برما در یک کشوری که مثلا حکومت مذهبی حاکم است لباس دختران وزنانشا ن از فاحشه های کنار خیابان وقیحتر است البته درمیهمانیهای خصوصی!! ومردان وزنان اندیشمند را به بند وزندان میافکنند ویا میکشند ویا با اسید آنرا میسوزانند. 
این است تاریخ فرهنگ یک ملتی چند هزار ساله که مشتی رجاله درحا ل حاضر مانند جانور روی آنرا پوشانده اند 
بر میگردم به گذشته ، به نوع لباس پوشیدنهای خودمان با همه امکانات مالی محال بود ما اینچنین لباسی بپوشیم مگر در پلاژهای خصوصی واین حکوت آمد تا مارا ( آدم) کند ما خر بودیم وخرهم هستیم وتا آخر هم باین خریت خود ادمه میدهیم کار مال خر است باید از فکرت کمک بگیری دلت برای آن بچه های زیر جنگ وآواره ومهاجرینی که گروه گروه غرق میشوند ، نسوزد دم را غنمیت است ویسکی را با کوکا مخلوط کن یک برگ وعلف هم چاشنی آن از این دنیا برو بیرون ، بتو چه ، دولتها خودشان کارشانرا میکنند !!! خودشان مسئولند توچرا غصه میخوری؟
، یک نخ بسته اند بین دو قشر جامعه ارباب وبرده حد وسطی هم نیست ما فسیلان گذشته هم کم کم خودمان تبدیل به خاک میشویم وتنها " هیچ" از ما باقی میماند ، دزدی علنی ، مال تو را میخورند با کمال وقاحت، میخواستی ندی !! خواهر توست ، دوست توست ، از کودکی باهم بوده اید ، دریک فرهنگ رشد کرده اید ، اما تو محکم سر جایت ایستاده ای وآنها با سیل همراه شده   وسرازیری میروند ، بکجا؟ به درون  لجن وخاک وخاشاکی که نامش را قبلا برایشان انتخاب کرده بودند !

من قرار نبود بنویسم ، مشگل دارم با این دستگاه  دستی یا دستانی درونش مشغول کاوشند ، وقرار بود آخر هفته آنرا به دست (مهندس مخصوص ) بدهم ! اما امروز ودیروز  با اتفاقاتی که برایم افتاد نتوانستم خودمرا کنترل کنم واین دکمه ها با چه صبر وحوصله ای مرا تحمل میکنند واین صفحه کوچک !
با پوزش تمام از (ارباب) که مقاله ها خصوصی شدند . تا هفته آینده .
ثریا ایرانمنش " لب پرچین" /اسپانیا /
اول پاییز  وبرگ ریزان دوهزار وشانزده میلادی .