اندیشه و نادانی

در اندیشه  بیخردان مباش

وخودرا میازار

که امروز دنائت   قویتراست 

بگذار هرچه میخواهند بگویند ............

من از رفتار وگفتار وکردا ر آنسانها بخصوص شهر وندان خودم هیچ متاثر نیستم ، اما متاسف میشوم که تا چه حد رو به نادانی سقوط کرده اند ومیکنند ، کم کم این نسل نیز عمرش تمام میشود ونسلی جدید به دنیا خواهد آمد باز همان گره کور وهمان چشمان بسته وهمان شعور پایین ، نباید از آنها متوقع بود ویا متاثر شد  بباید همین میزان شعوررا قبول کنیم  بین من واین نسل ونسل آینده سازشی وجود ندارد ، امید خودرا برای باز گرداندن یک سر زمین آباد وپر برکت وبا مردان وزنان سالم وقوی از دست داده ام  تنها گاهی بخاطر رقت قلبی که دارم  اندکی متاثر میشوم ، عشق ومهربانی درآن سر زمین یک گفتار وکردار مسخره وبی معناست اکثرا خودرا زده اند به بیعاری وبیقیدی چرا که شعورشان از حدود لباسهای تنشان بیشتر نیست .

روز گذشت روی یک صفحه عکسی از مردمان غار نشین در یکی از کوههای میمند چا پ شده که ، رقت آوار بود البته آنها راه ورسم زندگی آوارگی و ییلاق وقشلاق را میدانند اما برای من غیر قایل تصور بود که انسانهای ویا کودکانی دراین مخروبه ها زندگی کنند واین مخروبه درآثار باستانی نیز ثبت شود .

نوشتم "  عکسهایی زیبایی هستند ، ما مبینیم وخوشمان میاید آیا آنهاییکه دراین بیغوله ها سر میکنند راضیند؟  اوف ، نزدیک بود کارم را بسازند ، خانم یا آقایی  با نام وشماره همه عصبانیتهای خودرا بسوی من پرتاب کرد که :

باید برای زندگی دیگران ارزش قائل بود !!! ابدا ربطی به سئوال من نداشت ، من خود نیز دریک غار مدرن زندگی میکنم هوس سبزه ودشت وهامون دارم ، هوس پیاده روی درمیان خیابانها تمیز وپاک با بوی عطر طبیعت را دارم اما اعتراضی نمیکنم خود این زندگی را انتخاب کرده ام منظور من بی احترامی به ساکنین  آن غارها نبود بلکه بفکر زمستان  ونابستان وسیل وباران یخبندان  بخصوص برای بچه های کوچک آنها بودم .بعد ها فهمیدم که آنها ییلاق  وقشلاق دارند وباین نوع زندگی عادت  کرده اند ، بنی آدم بنی عادت است .

دیدم فایده ندارد با این آدمها بحث کرد اینها تنها با عکسها بزرگ میشوند ونمیدانند که چهرها  وزندگی ها ( برعکس) نقش بسته است .

من همیشه درفکر عشق وهنر وموسیقی بوده ام اما کم کم میبینم این سه عامل از میان ما دارد رخت بر میبندد وچه آرام همه چیز جای خورد بخشونت وآدمکشی داده است حتی رادیودهای محلی موسیقیشان دردآور واکثرا مذهبی است ، روح مذهب دنیارا احاطه کرده بعد از دویست سال تازه  در سر زمین مقدس بیادشان افتاده که باید آرامگاه عیسی را تعمیر کنند درحالیکه در نوشته هایشان گفته هایشان وجود جسمانی ندارد روحی است که به آسمان پرواز کرده وجسمش نیز ناپدید شده  ! در آسمان کنار پدر نشسته است ، 

نمیدانم شاید با چشم همچشمی آرامگاه آن (مرحول )در ایران بفکر تعمیر آرامگاه مسیح افتادند حال چندین گروهند  هریک با عقاید مختلف ، 

در قرن دوازدهم تاریخ مسیحی  ( برنارد شاتری)  درکتابش نوشت :

اهمیت این توده غول پیکر  از مردان مشهور  وپدرانمان  که باعث شدند ما به دنیا بیاییم  تنها از نظر علم توارث  وجنبه های احساساتی  نبود بلکه ما  نه تنها از اجداد بسیار دور خود  چهرها ، رنگها ،  وکمان ابروان  وحالت خاص شکلها  وشباهتمانرا به ارث برده ایم ، حتی روش تفکرمانرا نیز  با شعارها واستعمال گفته های آنان  به همراه کلماتیکه بما تلقین میشود  از آنها میگیریم ......

حال این توده بزرگ تشکیل شده که نامش بشر است امروز در میان هیاهو گم شده است  ونوعی بیماری جدید گربیانگیر انسان شده است  ، نوعی بیماری مسری از اقوام یهود وامپراطوری روم قدیم  که با آزار وشکنجه آنرا بهمه همه تزرریق میکنند .در تاریخ گذشته ایران اگر چیزی بجای مانده باشد ، زندگی ( مانی) بنیان گذارد مانویت است که میگفت "
که من طریقه ورسم خویش را مستقیم از عیسی مسیح دریافت کرده ام ، وتعالیم کاتولیک شکل منحرف آن است .
حال چرا کارمن به گودال وخاک برداری رسید نمیدانم ، اما در همین سر زمین بلا زده ما بودند مردانی که یگانکی را برهمیه چیز ترجیح میدادند اما با جبر وزور وتهدید وسرانجام به مرگ تسلیم شدند . این رشته سر درار دارد واز حوصه من بیرون است
امروز به دنبال یک انسان میگردم ، نه باچراع ، نا با شمع بلکه با یک نورافکن قوی .....تا بتوانم بنویسم وبگویم که هنر از عشق سرچشمه میگیرد .متاسفم  هنر هم گم شد..پایان
7/6/.2016 میلادی /.