آهای توده ایهای پیر وفرتوت واز کار افتاده ، شما ای فدائیان خلقی ،
آهای مجاهدین پشت درهای بسته ، ای تجزیه طلبان فرصت طلب ،
شمارا سوگند میدهم که جنبش این جوانان را که تنها برای احقاق
حق خود بلند شده اند دچار مشگل نکنید وآـنهارا به کشتن ندهید
این شور ش نیست ، این انقلاب نیست ، این یک رستاخیز بزرگ است
که جوانان میخواهند ثابت کنند فریب نمیخورند ، مانند پدرانشان
مادرانشان ،آنها تنها حق ضایع شده خودرا میخواهند ، واگر خبرنگار
خارجی مینویسد که : این شورش ! بدون کمک خارجی !! اوج
نمیگیرد وبه سرانجام نمیرسد ، شاید راست بگویند اما تنها هدفشان این
است که مارا نیر مانند عراق ، افغانستان، پاکستان، وسایر کشورهای
بدبخت توسری خورده از زیر قبای اطلسی خود دربیاورند ،ویا نهایت
آنکه یک یا چند جمهوری کوچکتر بسازند وسر زمین بزرگ وپهناور
ایران را به چنیدن قسمت کنند وجنگهای داخلی راه بیاندازند وخود
زرادخانه هارا بکار انداخته وشکم ها را بزرگتر کنند ، جوانان که
اکثریت آنها با زنها ست میخواهند بگویند که : آرآء ما چه شد؟
کجا رفت وآیا دیکتاوری مخملی بقول خودشان مانند سایر کشور
ورهیری مانند جناب هوگو چاوز میخواهد برای ابد بر سرآنها
رهبری کند ؟ ، آنها این را نمیخواهند وشما آنتش بیاران معرکه
از آب گل آلود به دنبال ماهی نروید که تنها ممکن است سوسمارخورها
شمارا ببلعند .
آخرین کلام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر