پتوفی
شاندور پتوفی، بزرگترین شاعر انقلاب مجارستان که در ردیف معروفترین شعرای انقلابی جهان قراردارد، شاعر قهرمانی است که شعر او و زندگی او همه در تمایلات آزادیخواهان یک ملت است. او همه زندگی و آینده وخوشبختی خود را درراه خیر و سعادت ملتش گذاشت و از آن فراتر رفت وبرای خوشبختی جهان نیز جنگید.
انقلاب فرانسه در او تاثیر به سزایی داشت - البته یک تاثیر مثبت نه عقب رفتن و تعصب. او میگوید: دعای صبحگاهی من تاریخ انقلاب فرانسه است. این انجیل تعلیم دهنده آزادی بخش امروز بشر است .
او درسال هزارو هشتصد وبیست وسه در یکی از دهات کوچک مجارستان بنام کیشکروش ا ز یک پدر و مادر دهقان و بیسواد به دنیا آمد. زندگی او از دوران کودکی با فقر وتنگدستی گذشت واز سن شانزده سالگی بصورت یک سلسه رنجهای زنجیره ای ادامه یافت.
روی برف سپید
خون سرخ ما میچکد
سردمان است و گرسنه ایم
و پهلو هایمان با گلوله سوراخ شده
سهم مات بینوایی است
اما آزاد هستیم.
همچانکه همه ملتها بتکان آمده بودند، ملت مجار هم برای تامین استقلال ملی وآزادی خویش میکوشید. شاعر انقلابی نه تنها برای ملت خود بلکه برای تامین صلح و آرامش سایر ملل نیز میکوشید و صمیمانه میخواست که حکومت جباران واجنبی وبیگانه را از وطن خود دورکنند.
باشد که کس دیگر سبکسرانه
ترانه ی سیمها رابر نکشد
و آنکس که چنگ را به دست میگیرد
از این پس بکاری بزرگ بپردازد
اگر ترا جز این کاری نیست
که نغمه شادیها و غمهای خود را سرکنی
جهان بتو چشمی ندارد
اکنون ما در بیابانی میرویم بدانسان
که بعهدی قدیم موسی پیشاپیش قومش میرفت
.......
پس ای شاعر، به پیش همراه مردم
از میان شعله ها ودریاها
لعنت باد آنکس که بگذارد
پرچم مردم فرو افتد
.......
وقتی همه بتوانند سهمی یکسان از
زنبیل فراوانی برگیرند
وقتی که روشنایی بار آورد دانایی
بر پنحره هر خانه بتابد
آنوقت میتوان گفت: ایست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر