به استاد فر هنگ شریف ، استاد استا دان :

بر گر فته از : تاگور ، شاعر بزرگ هند

» تو ئی استاد استاد ا ن «

دلم خو اهد سرودی خوش بخو ا نم،

نغمه ای ا ز دل بر نخا ست ،

عمرم در ستا یش تو و تا ر گذشت ،

و نگشت » تا ر « عیا ن

قا فیه بهر شعر ی ند ا رم

بیهو ده دل میسپارم

هر چه دل نا له بر كشد

زخمی خو نین میتر ا ود

از برای تو فر شی بگستر ده ا م

روز ها از بر ا ی تو جا ن دا ده ام

معلو مم نشد چر ا غ ا فروزم كجا ست

منتظر بهر ش ا ین سر ا ست

زنده ا م با امید ی كه ببینم تر ا

لیك دید ار تو كجا ست

ساز تو و اواز من

ناز تو و فخر من

این ابهت شعر من

در پا ی تو ای استاد

بی ا ر ا یشم بی پیر ا یش

ساده بو د و خا لص

بی نخو ت و بی پا لش

انگه كه تو سخن گوئی

اهسته با ا را مش

ا وای زر و زیور نبود

بجز ا لایش

در پای تو ای استا د استا دان

تقد یم شد به فر هنگ شر یف

اسپا نیا ژو ئن ۲۰۰۴