از : لوپه دووگا . شاعر اسپانیائی
............................. “ اوای مریم “
ای فر شته گان اسمان ، ای فرشتگان كه بر گرد شاخسارها
پرواز میكنید ، لحظه ای خا موش شوید ، دمی ساكت باشید
زیرا كودك من اینجا به خواب رفته ،
ای نخل های بزرگ اورشلیم ، ای شاخه های پر بار خرما ، كه
از سیلی بادهای وحشی بخود میلرزید و مینالید ،
دست از زمزمه خود بردارید ، زیرا كودك من برای
خوابیدن چشم بر هم نهاده است ،
پسرك اسمانی من ، از فرط گریستن ، خسته شده ،
و حا ل میخواهد اندكی غصه را فراموش كرده و بخوابد .
خاموش شوید خواب و ارامش اورا بر هم نزنید .
او در اغوش من خفته است ، اگر در اثر سر ما بیدار شود
بالا پوشی ندارم كه اورا بپوشانم ،تا دوباره گرم شده بخواب
رود .
ای فرشتگان اسمان ، كه گرد شاخسارها در پروازید ،
لحظه ای خاموش شوید ، چرا كه كودك من در اینجا بخواب
رفته است .
.............
