چهارشنبه، دی ۲۷، ۱۳۸۵




دارا و ندار

دیشب کانال دوم تلویزیون یک برنامۀ مستند داشت مربوط به بهره کشی از کودکان خردسال درکشورهای فقیر، منجمله نیکاراگوئه.

دیدن صحنه های این برنامه دل هر انسانی را به آتش میکشید. هشتاد در صد مردم نیکاراگوئه کاتولیک می باشند که خوب، کلیسا برای نجات روح آنها دعا می کند! کودکان زیر سن از چهار ساله تا دوازده ساله یا در مزارع قهوه کار می کنند، ویا در میان خاکروبه ها مشغول جمع آوری آنچه را که می شود دوباره سرازیر کارخانه کرده واز نو ساخت، از قبیل انواع پلاستیکها وشیشه، هستند. من نمی دانم دادن امکان زندگی وغذای خوب وپوشاک باین مردم که اغلب آنها در روستاها زندگی می کنند چگونه و در چه شرایطی انجام می گیرد؟

سالها قبل جناب دانیل اورتگا رهبر ساندانیستها با دستمال گردن قرمز و روح انقلابی خود در نیکاراگوئه ظاهر شد و مدتی هم با گروه خود گرد و خاکی بپا کرد اما تب فرونشست؛ چرا که برای دنیای غرب خطر محسوب می شد، آنهم از نوع (سرخ) آن! مدتها خانه نشین بود تا که اخیراً که در یک شکل و شمایل نو با ابهت و میان سال با سبیلی سنگین به رهبری و ریاست جمهوری این سرزمین رسید وحمایل آبی را بر گردن آویخت. ظاهراً آقای اورتگا نیز خود را بازمانه تطبیق داد و به ناچار به قبول این مسدولیت مهم شد که شاید بر خلاف میل و حرکت او بود.

دیدن چهره های نحیف و زار کودکانی که بجای آغوش مادر و رختخواب گرم خود در میان جاده ها و مزارع و یا در میان زباله ها می گشتند نمی توانست باعث بی تفاوتی هر انسانی باشد. کودکی از فرط خستگی داشت چرت می زد ودر عین حال بانتظارغذائی بود که از طریق یکی از موسسه های (جهانی)! به آتها داده می شد: کاسه ای برنج سفید بهمراه تکه ای نان و با روزی هشت ساعت کار در ازای دو یا سه دلار در روز که می بایست مخارج غذا، پوشاک و مسکن خانواده را تأمین کند. زنی که چند بچه در بغل داشت وشکم برآمده اش نشان می داد که بانتظار دهان دیگری است، می گفت پسر داشتن باعث افتخار است وهمۀ مادران در آرزوی یک (بارون) می باشند دختر اضافی است. در عین حال استفاده از قرص های جلو گیری و کورتاژ نیز (حرام) وغیر قانونی است. وضع بیماران و بیمارستانها که غیر قابل توصیف است.

و ...

در عوض چندی پیش یک مجلۀ رنگین مجانی که همه جا بطور وفور یافت می شود به دستم رسید که در آن عکسهای زیادی از پارتیهای شبانه زیر عنوان (کمک به خیریه)؟؟؟ برپا بوده و چهره های مسخ شده از فشار خوش گذرانیها وپرخوریها و ...

بطور قطع و یقین حتی لقمه ای هم ازاینهمه (کمکها) به دهان هیچ یک از این درماندگان و گرسنگان نخواهد رسید. در عوض اتومبیل های آخرین مدل آمریکائی، کشتی های تفریحی و هواپیماهای خصوصی برای رفت وآمد به ...کجا؟؟؟ حال چشم امید این فروماندگان به سوی ناجی خود جناب اورتگا می باشد. لب فرومی بندم. بانتظار می مانم.


هیچ نظری موجود نیست: