جمعه، دی ۲۲، ۱۳۸۵

سرخم سلامت

 

جنگ اگر برای عده ای مرگ و نابودی و ویرانی به دنبال دارد برای عده ای برکت می آورد: کارخانه های اسلحه سازی، تولید موشکهای اتمی، کشتی سازی وسایر آلات وادوات جنگی به ثروت فراوانی می رسند.  بیشتر سربازان و خانواده های آنان از برکت چپاول و غارت ها توانگر شده و به نوایی می رسند، حال اگر هزاران کودک و زن ومرد و پیر وجوان در این میان نابود شدند چه باک، سرخم می سلامت.

 

نمی دانم تاریخ نویسانی که هنوز از مادر زاده نشده اند بعد ها در بارۀ این دوران چه قضاوتی خواهند کرد؟  آیا هوش دانشمندان امروزی و زیرکی سیاستمداران و قصه نویسان ما را خواهند ستود، و یا همه چیز را بباد مسخره خواهند گرفت،  و خواهند نوشت که چگونه ما با حمله های وحشیانه و جنگهای بی مورد و قساوت قلب بی مانندی در این دوران بسر می بردیم.

 

امروز همۀ خانه ها غرق تجمل و بیشتر سا ختمانها به سبک معماری قدیم بنا شده. عده ای حتی برای تزئین باغهای خود مانند خانه هایشان نقشه طرح می کنند؛ شمشادهای زیبا بشکلهای مختلف و درختان سر به فلک کشیده، و چقدر درآرایش و تزیئن افراط می کنند. 

 

کلمات تازه ای ابداء شده و شعار های جدیدی بوجود آمده و کلمات وعبارات تازه ای شکل گرفته. شعر نوی قدیم دیگر کهنه شده، و همه چیز در یک بسته بندی زیبا پیچیده شده که محتوی آن معلوم نیست.

 

بگمان من شعور و حکمت هر ملتی و یا هر قومی  از مقداری حقایق عادی تشکیل شده و نو یسندگان و شاعران آن سرزمین شکل خاصی به آن داده اند.  گمان می کنم که آنها در قبال ملتشان دینی دارند که باید آنرا ادا کنند، نه اینکه هر روز بشکلی بت عیار در آمده و به همراه نسیم پرواز کنند.

 

زمانه عوض شده: در گذشته یک پادشاه مقتدر، یک طبقۀ اشراف ضعیف ویک ملت سر بزیر و ایمان مطیع؛ امروز یک پادشاه ضعیف یا رئیس بی تکلف، یک طبقۀ اشراف قوی و یک ملت بی تفاوت و .... ایمانها همه بر باد رفته است.

هیچ نظری موجود نیست: