خانه خدا

خدا را نتوان دید که درخانه فقر است

به خانه فقر آیید بیایید وببینید خدارا

خدا دردل سودازدگان است ، بجویید

مپویید زمین را ومجویید سمارا

من نمیدانم چرا خدای بزرگ ، خالق زمین واسمان وکهکشان وخالق بشر وبالاترین مخلوقات! باید خانه اش را درمیان صحرای عربستان بنا کند وچرا دستور میدهد ، آنهم به  توسط سفیران ناشناخته خود که دوریک مکعب بچرخید ویا با یک پا لی لی کنید ویا مشتی ریگ درکف گرفته بسوی یک سنگ دیگر بیاندازید ، و یک سنگ سیاهرا بپرستید و غیره .

مییلارد ها دلار هر سال خرج این بازی میشود ، وکسی تا بحال نه خدارا آنجا دیده است ونه مرادی گرفته تنهامشتی جاهل بیعقل پولهای باد آورده را برای خرید عناوین حاجیه وحاج به عربستان میبرند تا نورچشمان عرب در کشورهای جهان به عیاشی ببپردازند وهرچه میلشان میکشد ببرند ، بخورند وسپس بکشند ، اینها خون ملتها ست که به سوی آن مکعب سرازیر میشود. چرا خداوند باید تنها به یک دین منفرد ستایش شود ؟! آیا روزی فرا خواهد رسید که ازخواب غفلت بیدار شویم وبجای اینهمه لذت گرایی نگاهی باطراف بیاندازیم بچه های گرسنه ای که ازدرون سطل آشغال غذا برمیدارند > گناه آنها چیست این سهم آنان است که شما میبرید ومیخورید ومینوشید وچه بسا خون آنهارا نیز در لیوانهای کریستال بالا بکشید تا همیشه جوان بمانید .امکانش هست

بمن بگویید چرا؟ سئوال بی جواب در خط سانسور !!!!!!!

امروز روزتولد اودری هیپورن هنرپیشه . مدل وازهمه مهمتر انسانی والا که برای فقرا وبیماران دل میسوازند ، خیال میکنید چقدر توانست جلو برود ؟ گریه کنان برگشت ، چون بزرگان میل نداشتند گرسنگان سیر شوند .

تولت مبارک فرشته آسمانی ما .

ثریا / اسپانیا / یکشنبه 4 ماه می 2014 میلادی

گردنبند /4

گردنبند گم شد

بسرعت به همراه همسرش بسوی خانه سفیر رفتند ، وماجرارا بیان داشتند ، همه جارا گشتند ، همه پیشخدمتها ومستخدمین مورد باز خواست قرار گرفتند نه ، اثری از گردنبند الماس نبود ، اثری هم از دستمال گلدوزی شده اش ، دیده نمیشد .

باید میهمانان را سر شماره کرده ویکی یکئ را از مد نظر میگذراندند ، نه ممکن نبود ، هیچ میهمانی باینسوی سالن نیامده بود .آنجا که او ایستاده بود تنها مقر رفت وآمد پیشخدمتها وبارمن بود ، بیادش آمد که یک بار با مشروبات فراوان ورنگا رنگ در انتهای سالن جای داشت واو آن مرد بیگانه اورا به یک نوشیدنی خنک دعوت کرده بود ، زمانیکه نوشیدنی را یکجا سرکشید ، سرش به دوران افتاد ، خودش را درمیان بازوان مرد میدید که میرقصند وسقف نقاشی شده سالن نیز، میچرخید ، میچرخید ، حال تهوع داشت ، حال امروز هم همان حال تهوع باودست داده است ، چگونه میتواند ماجرارا برای دیگران توجیح نماید ؟! .

بخانه برگشتند ، شوهرش دیگر رنگ به چهره اش نمانده بود ، زن درحالیکه اورا دلداری میداد گفت :

نگران مباش ، آن گردنبند بدلی بود الما سش یک شیشه بود ،

چی ؟ ، چه کسی این حرف مفت وبی ربط را بتو زده ، محال است دوست من برای همسرش جواهر بدلی بخرد .

لباس را برداشتند وبا احتیاط کامل بخانه دوستشان رفتند تا لباس را باو پس بدهند ، خانم از گردنبند پرسید ، زن من ومنی کرد وگفت زنجیرش از هم دررفته بود آنرا برای تعمیر فرستادم آخر هفته حاضر است ، زن برآشفت که این جواهر قیمتی ر ا نباید به دست هرکسی داد ، تنها خود سازنده اش میتواند زنجیر آنرا درست کند ، خواهش میکنم هرچه زودتر آنرا بمن باز گردانید .

یکهفته گذشت ، زن وشوهر هردو از فشار غصه بیمار شده بودند ، نامه ای برای دوستشان فرستادند وماجرا گم شدن گردنبند را باو اطلاع دادن ودرآخر نامه نوشته بودند که هرچقدر قیمت آن میباشد با کمال میل آنرا پرداخت خواهند نمود اگر چه مجبور باشند خانه شانرا بفروشند ویا گرو بگذارند .

فردای آن روز جعبه خالی گردنبد را که نام سازنده آن بر روی آن نوشته شده بود ، به جواهر فروشی بردند ودرخواست نمودند که مانند همان گردنبند قبلی یکی دیگر را بشکل آن بسازند تا آنها بتوانند بجای گردنبند گم شده به صاحب آن برگردانند ، جواهر فروش نگاهی به جعبه مخملی خالی آن انداخت وسپس پرسید :

چگونه آن زنجیز محکم با آن قفل مخصوص پاره شد ، به هیچ وجه امکان پاره شدن واز هم گسیخته شدن زنجیر را نمیتواند قبول کند مگر دستی آنرا باز کرده باشد.

خانم سر افکنده وغمگین به ناچار ماجرای آن شب کذایی را برای همسرش وجواهر فروش تعریف کرد .گفت مردی بلند بالا با پوشش عالی باو نزدیک شده واورا به رقص دعوت کرده بود وسپس باو گفت که این شیشه بدلی زیبایی لباس وزیبایی خود اورا از سکه انداخته ، این گردنبند بدلی است ، او هم آنرا باز کرده ودرون دستمالش گذاشته بود .اما دیگر بیادنمیاورد که چگونه آنرا از دست داده است ؟!.

حواهر فروش نگاهی از سر حقارت به زن انداخت وگفت : متاسفم ، الماس آن گردنبند متعلق به دوران ویکتوریا بوده که یک مر هندی آنر ا به دوست شما فروخته است وسپس او آنرا بما سپرد تا برای همسرش گردنبندی بسازیم واما آن مرد ، آن جنتلمن تنها یک شیاد ویک دزد بود که خوب از قیمت گردنبد آگاه ومیدانست چه جواهری بر گردن شماست .

زن بیهوش در وسط مغازه جواهر فروشی افتاد.

بقیه دارد

 

گردنبتد .3

قسمت سوم .گردنبند

همانطور که چشمانش را به دور سالن میچرخاند ومردم را تماشا میکرد ، سفیر جلو آمد وبا همسرش دست داد واورا باخود برد ، او تنها ماند در گوشه ای ایستاد، هیچکس را نمیشناخت ، او غافل بود که دوچشم تیز با نگاه  تحسین آمیز اورا زیر نظر کرفته است ، داشت با دستمال گلدوزی شده اش عرق دستهایش را خشک میکرد هوای سالن خفه کننده بود واو دراین لباس بسته احساس میکرد دارد آب میشود ، عرق کرده بود ، کسی جلو آمد ، صاحب همان چشمان درخشان ، باو گفت هوای اینجا خیلی گرم وناراحت کننده است بهتر است که به جلوی پنجره بروید ، زیر بغل اورا گرفت وبسوی پنجره بزرگی که باتوری های الوان وابریشمی آراسته شده بود برد ، هوای خنک شبانه کمی روح آشفته اورا آرام ساخت برگشت وبه نجات دهنده اش نگاهی انداخت  آه ، این موجود آسمانی از کجا ناگهان رسیده ،دوچشم براق سیاه موهای انبوه ولباس شیک از همه مهمتر بوی خوشی توام با توتون پیپ که از آن مرد به  مشام میرسید اورا داشت از پای درمیاورد ، مرد نگاهی به سرتا پای او انداخت سپس گفت :

شما خود جواهر گرانبهایی هستید ، لزومی ندارد این زنجیر بدلی را به گردن خود آویزان کنید سکه لباس وزیبایی شمارا از بین میبرد ،

او نگاهی به گردنبد درخشان انداخت وگفت ، بدلی؟  نه ، نه، گمان نکنم ، آنرا دوستی به امانت بمن داده او خیلی ثروتمند است وامکان ندارد جواهرات او بدلی باشد ،

مصاحب او خنده ای کرد وگفت :

اکثر خانمها مقداری جواهر بدلی نیز بشکل اصلی دارند که از آنها بیشتر اوقات استفاده میکنند ، تا اگر هم گم شد دلشان نسوزد ، اینهم یکی از آنهاست ،

او فورا زنجیر گردنبند را باز کرد وآنرا درمیان دستمال خودش پنهان نمود درهمین حال همسرش را دید که دست در دست همسر سفیر بسوی او میاید وجناب سفیر نیز به دنبالشان روان است .

آن شب گذشت ، از فردای آنروز دیگر دست ودل او به هیچکاری نمیرفت اوقاتی را که پشت میز غذاخوری که هفته ها رومیزی آن عوض نشده بود روبروی شوهرش مینشت ، اما اورا نمیدید ، به حرفهایش گوش میداد اما نمیشنید ، همه افکار او در پی آن دوچشم فروزان بود وگردنبند ، آه ..گردنبند آنرا کجا گذاشتم ؟ لای دستمالم بود ، بسرعت از جای برخاست وبسوی کشوی لباسها رفت لباس عاریه ای دوستش همچنان آویزان بود اما از دستمال وگردنبند خبری نبود ، آنرا کجا گذاشته ، آه ، جلوی پنجره روی نرده کوتاه پنجره خانه سفیر ، وای ، حال چکار میتوانم بکنم ؟ بسرعت بسوی همسرش آمد وباو گفت ، گردنبند را گم کرده ام ، بگمانم جلوی پنجره خانه سفیر جا گذاشتم بلند شو ، بلند شو باهم برویم شاید هنوز آنجا باشد ، شاید پیش خدمتها آنرا دیده باشند ، اما از آن مرد چیزی نگفت واز اینکه به دستور او زنجیر گردنبد را باز کرده است سخنی بمیان نیاورد ، دلش شور میزد چیزی اورا آزار میداد راهی خانه سفیر شدند ، همانجایی که چند شب پیش مجلس رقص و میهمانی برپا بود

بقیه دارد

گردنبند

ادامه ، گردنبند !

او کارها را سهل میگرفت ، حوصله هیچ کاری را نداشت هوسهای ناشناخته  دراو پدید میامد ، دیگر میلی به نظافت وگرد گیر ی مبلمان خانه اش نداشت هنوز اقساط زیادی با قیمانده بود که هرماهه میبایست از حقوق او و همسرش پرداخت شود . زمانیکه بخانه دوستان همسرش میرفت ، دچار آشفتگی میشد ، مبلمان گرانبها ، خدمتکارانی که در راهرو ها در رفت وآمد بودند ، وآن  دومبل چرمی زیبا که روبروی بخاری قرارگرفته وچرت میزدند ودرانتظار آن بودند که مرد صاحبخانه با همسرش به هنگام شب آنهارا اشغال کرده وجلوی بخاری بنشیند وکتاب بخوانند ، مبلمان ظریف وزیبا با پرده های ابریشمی وانواع چیز های زیبایی که بنظرش کمیاب بودند اطراف خانه را احاطه کرده ویک دکور رویایی پدید میاوردند . آه قرار بود از دوستش یک پیراهن قرض کند تا هفته آینده که به میهمانی سفیر میرفت آبرو یش نریزد ، سفیر نزد شوهراو درس زبان میخواند ،  با شرمندگی پیراهنی را گرفت باضافه یک گردنبند برلیان تا سینه زیبایش را با آن زینت دهد ، الماس روی گردنبد چشمان اورا خیره میساخت ، کفشهای قدیمی اش را با واکس رنگ زد وشب موعود موهای مشکی وزیبایش را فر زد وآنهارا آراست پیراهن را پوشید با آن گردنبند ، گویی ملکه ای بود که درگوشه اطاق محقری میخرامید ، همسرش با دهانی باز اورا تماشا میکرد ودر دلش تصدیق مینمود که او برای اینگونه زندگی ساد ه ومحقر ساخته نشده است .

شب موعود فرا رسید با یک شال ابریشمی که آنرا نیز به عاریه گرفته بود به همراه شوهرش راهی میهمانی شد ، سالن از جمعیت انبوه لبریز بود همه زنان نیمه لخت با لبا سهای دکولته از جنس اعلی ونخ ابریشمی که در لابلای موهایشان سنجاقهای مروارید نشانه بودند ، مردان همگی با لباسهای اسموکینگ مشکی وکراوات های ابریشمی در کنار آن طاووسان مست راه میرفتند ، عده ای  در پیست بزرگ سالن مشغول رقص بودند ، میز بزرگ غذا خوری در اطاق دیگر درانتظار میهمانان با بشقابها وظروف چینی وکارد وچنگالهای نقره ولیوانهای کریستال خمیازه میکشیدند ، لوستر های بزرگ کریستال با آویزه های بزرگ خود سالن را مانند روز روشن ساخته بودند ، گارسن ها  ، با لباسهای اونیفورم مشکی وسفید با سینی های نقره که درون آنها لیوانهای کریستال با انواع واقسام مسروباب رنگی پر شده بود ، دررفت وآمد بودند او وهمسرش آرام وساکت درکوشه ای ایستاده بود ، نگاهی به پیراهن آستین بلند ویقه بسته عاریتی خود انداخت ، به هیچ وجه تناسبی با این گروه نداشت ، تنها زیبایی درخشان و خیره کننده  اش چشمهارا بسوی او میکشید ..... بقیه دارد

حال کردن بعضی ها

ساعت 4و سه دقیقه پس از نیمه شب است !

این کارو عادت شبانه من است ، با درست کردن یک قهوه ونوشیدن آن تا کمی فشار خونم بالا بیاید وبتوانم دوباره اگر فرصتی باشد بخوابم .

در تختخواب غلط میزنم ، هوا شرجی وگرم است ، خواب از چشمانم گریخته وبفکر فیلمی هستم که سر شب روی آی پد دیدم ؛ یک فیلم یکساعته بنام پرندگان مهاجر ، داستان عده ای دختر وپسر جوان در سر زمینهای مختلف قسمتی از آن در شهر سوئد میگذشت، دختران با لبان قلوه ای موهای رنگ شده افشان سینه ها وباسن های بزرگ ناخن های مصنوعی مانند عقاب ، پسران همه مرتب یا وکیل یا گارسن ویا هرچی! هرکدام روی یک لپ تاپ ، مشغول چت کردن با دنیای مجازی ودوستان مجازی بودند ، فیلم را نیمه کاره رها کردم ، داشت حالم بهم میخورد مادری ازتهران به فرزندش زنگ میزد که هرطور شده هفته ای یکبار بمن تلفن کن رفتم زیارت پارچه سبز آورده ام برایت میفرستم آنرا به دور مچ خود ببند تا کارت درست شود !! کدام کار ، درخانه ای دخمه مانند با پول دولت ویا کار دررستورانها وپیتزا فروشی ها وشبها به دیسکو رفتن حال کردن می نوشیدن ، دراگ زدن وهمه بیحال پسران با دختران وعده ملاقات داشتند ودختران با پسران وهرچند گاه یکبار آنهارا رها کرده یکی دیگر وتاره تر جایگزین آن میشد .....

اینها فرزندان انقلابند !  یا به آنسو افتاده اند وآنچنان ا سیر مذهب ونماز وروزه وروضه وسینه زنی شده اند که گویی از ازل وابد آنها زاده عرب بوده ویا از این سو افتاده اند زندگی را باید روز به روز طی کرد وخوش بود حال کرد وحال داد ،

حال چه کسی بفکر ساختن وآباد کردن سر زمینش میباشد ملاها هم مشغول چپاوول کردم وساختن برجها ومساجد بزرگ وغصب زمینها بعنوان مراکز دینی وغیره وگمان میبرند دربالاترین نقطه برج به خدای نادیده خود نزدیکند درحالیکه نمیدانند چقدر از خدایشان دور شده اند و به سکه ها چسپیده اند ودر میان خواب وبیداری بیاد دخترکانم بودم که از سن بیست سالگی به دنبال کار وتحصیل رفتند وهنوز دارند جان میکنند با یک شوهر وچند بچه نه جوانی کردند ونه دانستند حال چیست واحوال کدام است ؟ قفسه هایشان لبریز از کتاب  سر گذشت بزرگان !؟ اوقات فراغتی ندارند تا حتی کمی بخوابند بیمارهم باشند باید بکارشان ادامه دهند . فرزندان انقلاب عقیده دارند کار تنها متعلق به خر است بار کشیدن کار خر است ، آنها ، آن پسران ودختران سر گردان معنای زندگی را دریافته اند ؟! روزهایشان به بطالت دورکوچه ها میگذرد ودر فکر این هستند که جفتی پیدا کنند ومشغول حال شوند ، متاسفم

دیروز گوگل پلاس را روی آی پد دلیلت کردم ، دیگر خسته شدم از چرندیات وارسال مناظر حیوانات ومناظر فتو شاپ شده طبیعت .

یگ پاورقی روی آی پد پیدا کردم بنام فاطمه خود فروش شروع آن بد نبود اما آنقدر آری ، آری ، آری در متن آن بکار رفته بود وداستان آنچنان بی کشش وآبکی بود که نمیه کاره آنرا رها کردم .

باید هر طور شده دوش بگیرم ، بد جوری ضعف دارم وخسته ام ، باید تا ساعت شش صبح صبر کنم نباید قبل از آن صدایی ایجاد کنم ! بیشتر همسایه ها خواب هستند ، اینجا کمتر معنای حال کردن را میدانند ، جشنها ، ومراسم مذهبی وموسیقی وفیلمها وبازارهای روز  آنچنان آنهارا مشغول میدارد که دیگر مجالی برای حال کردن ندارند یکی دو آبجو ، در موقع ناهار وشب هم کمی ویسکی یا انیس یا کنیاک باید درموقع رانندگی هوشیار باشند والا قانون حالشانرا جا میاورد ، قانون هم جریمه نقدی ونقره داغ است ویا زندان با اعمال شاقه ، خود مردم مراعات حال یکدیگررا میکنند ، آنها به قانونشان احترام میگذارند ، مانند ما خارجی پرست نیستند ، ودرانتظار وحی از جانب بالا  ننشته اند، اول خودشان وسر زمینشان بعد دیگری  این را هم باید اضافه کنم که کمون اروپا وقاره امریکا بدجوری کشورهارا دچار اختلال وتحول کرده است  ، این سر زمین سنت های خوبی دارد که کم کم زیر چرخ ماشین وتکنو لوژی جدید له میشود ، هنوز زنان ومردان قدیمی هستند که سنت هارا نگاه داشته اند کمتر به طرف نان یخ زده ماشینی میروند وکمتر فست فورد میخورند ، آنهارا برای خارجیان مرتب میکنند آما خودشان هنوز به قصابی روز میروند ودر پی درست کردن آبگوشت وبرنج خودشان میباشند ، خوب خلایق هرچه لایق.

ثریا ایرانمنش / اسپانیا/ دوشنبه 28/آپریل 2014 میلادی/

 

ارمغان

خبرت خراب تر کرد جراحت جدایی

چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی

تو چه ارمغانی داری که به دوستان فرستی

به از این چه ارمغانی که تو خویشتن بیایی

---------------------------------- سعدی

این بیت شعر شب گذشته درخیالم زنده شد امروز صبح به همراه یک منظره آنرا به گوگل پلاس فرستادم اما ، دردی شدید دلم را سوزاند ، زخمی که سر باز کرده بود ، معشوق با معشوقه در شهرهای دیگر خوش بود واز من میپرسید چه میخواهی برایت بیاورم ومن این شعررا برایش میفرستادم ویا درگوشی تلفن میخواندم .

تازه چند تار موی سپید درمیان موهایم ظاهر شده بود وزایمانهای پی درپی دیگر حسی وقراری برایم نگذاشته بود با اینهمه سعی داشتم که خودرا بیارایم تا ازهمه زیباتر باشم ودرگمانم نبود که این زیبایی رو به زوال است ومعبود بیشترا ز بیست ودوسال ندارد با موهای انبوه سیاه وچشمان درشت زنی شوهر دار با بچه کوچک اما مهم نبود ، دست همسرم به راحتی درمیان موهای انبوه او گردش میکرد ؛ اتومبیلش را باو هدیه میدادوچیزی نمانده بود که همه هستی را بنام او بکند ، درعوض وکالت تام به همسرش داد ، این زن عروس برادرش بود ومعشوقه او .

همسرم پیاپی اصرار داشت که من به اروپا برگردم ،

یا برگرد ، یا ممنوع الحروج خواهی شد وبچه هارا به شبانه روزی خواهم فرستاد.

من برگشتم با یک چمدان خالی لباسهایم غارت شدند ، خانه ای را که سی سال برایش زحمت کشیده وآنرا بشکل خانه با اثاثیه گرانبها درست کرده وبخیال خود جهاز برای دخترانم جمع میکردم ، پشت سر گذاردم وبا جیب خالی راهی اروپا شدم ودست گدایی بسوی دوستان او که ، خوب اجازه داریم پانصد پوند از حساب او بتو بدهیم !!!!! همه اجازه داشتند غیر از من .

من ماندم وتنهایی . من ماندم بیکسی . من ماندم خاطرات تلخ گذشته که تا امروز همچنان مرا دنبال میکنند .

ثریا ایرانمنش ( حریری) . اسپانیا . شنبه 26 آپریل 2014 میلادی .